Dylan Dog
“I can read the Bible, Homer, or DYLAN DOG for several days without being bored.”
– Umberto Eco
Υπάρχουν comics που θέλεις τον χρόνο σου για να καταλάβεις αν σου κάνουν ή όχι, αλλά υπάρχουν και αυτά που τα ερωτεύεσαι με την πρώτη ανάγνωση. Το DYLAN DOG ανήκει σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία αφού είναι love at first sight! Προσωπικά, το θεωρώ το καλύτερο και πιο αγαπημένο μου fumetti, όχι μόνο των εκδόσεων Sergio Bonelli Editore, αλλά και όλων των ιταλικών comics,όσο υπερβολικό και αν ακούγεται αυτό. Ένα comic που συνδυάζει τον τρόμο και την ποίηση, τον σαρκασμό και τη θλίψη, με ιστορίες σκληρές, αλλά και συνάμα βαθιά ανθρώπινες, γεμάτες μαύρο χιούμορ, αλλά και με μια τάση μελαγχολικής μοναξιάς…
Δημιούργημα του συγγραφέα Tiziano Sclavi, ο ερευνητής του παραφυσικού (όπως αυτοπαρουσιάζεται) Dylan Dog έκανε το ντεμπούτο του τον Οκτώβριο του 1986, με το πρώτο άλμπουμ του, που είχε τον τίτλο “L’alba dei morti viventi”(ελλ. “Η αυγή των ζωντανών νεκρών”, Μαμούθ Κόμιξ, Δεκέμβριος 1999) σε σκίτσα του Angelo Stano. Δανειζόμενος το όνομά του από τον Άγγλο ποιητή Dylan Thomas και έχοντας ως πρότυπο για το παρουσιαστικό του τον ηθοποιό Rupert Everett, o Ντύλαν Ντόγκ μας παρουσιάζεται ως ένας ερευνητής του παραφυσικού (l’indagatore dell’incubo), πρώην ντετέκτιβ της Σκότλαντ Γιάρντ και αλκοολικός, που μαζί με το βοηθό του, Groucho (πρώην ηθοποιό που μοιάζει απόλυτα με τον Groucho Marx), αναλαμβάνει όλες τις πιθανές και απίθανες υποθέσεις που μπορούν να του τύχουν. Και πάντα του τυγχάνουν οι πιο απίθανες…
Φοράει πάντα τα ίδια ρούχα (τζιν, μαύρο σακάκι, κόκκινο πουκάμισο), ερωτεύεται εύκολα (συχνά με τραγικά αποτελέσματα) και πάσχει από πολλές φοβίες (μεταξύ αυτών, κλειστοφοβία, ακροφοβία και απέχθεια για τις νυχτερίδες). Ζει μαζί με τον Groucho σε ένα διαμέρισμα στην οδό Craven (αναφορά στον σκηνοθέτη ταινιών τρόμου, Wes Craven), στον αριθμό 7, που περιλαμβάνει ένα κουδούνι που κραυγάζει. Στα χόμπι του περιλαμβάνονται το παίξιμο του κλαρίνου (γνωρίζει μόνο να παίζει τη Devil’s Trill σονάτα για βιολί) και η κατασκευή ενός μοντέλου πλοίου, που ποτέ δεν καταφέρνει να τελειώσει. Βοηθός στις περιπέτειές του, επίσης, ο επιθεωρητής Bloch, πρώην διοικητής στου στη Σκότλαντ Γυάρντ.
Η σειρά DYLAN DOG θεωρείται η δεύτερη πιο επιτυχημένη στην Ιταλία, μετά τον κλασικό γουέστερν της Bonelli, ΤΕΧ, και πουλάει πάνω από 120 χιλιάδες αντίτυπα κάθε μήνα. Στη χώρα μας, ο Ντύλαν πρωτοεκδόθηκε σε 8 άλμπουμ από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ (1999-2000), συνέχισαν σε άλλα 7 άλμπουμ από τη Jemma Press (2007-2013), και τώρα, οι εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετά τη παρουσία του ήρωα στα περιοδικά ΜΙΣΤΕΡ ΝΟ και ΝΕΟ ΜΠΛΕΚ, συνεχίζουν τη δημοσίευσή του σε αυτόνομα graphic novels, άριστα σε εμφάνιση και ποιότητα.
Δεν υπάρχει περίπτωση για όποιον αγαπάει τον τρόμο και τα comics (ή ακόμα καλύτερα, και τα δύο μαζί!), να μην έχει στη συλλογή του τα περιοδικά του DYLAN DOG. Ποτέ άλλοτε ο τρόμος στα comics δεν ήταν περισσότερο ποιητικός από ό,τι στον ερευνητή του παραφυσικού!