Batman: Three Jokers

Τριάντα δύο χρόνια πέρασαν από το ανατρεπτικό, αιματοβαμμένο, έντονο και comic-ορόσημο στο σύμπαν του Σκοτεινού Ιππότη, BATMAN: THE KILLING JOKE. Πριν τέσσερα χρόνια, είχε την ατυχία να αποκτήσει μία από τις χειρότερες μεταφορές σε animation και πλέον η DC προσπάθησε να ξεκαθαρίσει το ομιχλώδες τοπίο, αναφορικά με τις διαφορετικές προσωπικότητες του Joker, παραδίδοντας το πνευματικό παιδί του KILLING JOKE, το THREE JOKERS.

Το Black Label imprint της DC είναι πλέον γνωστό για τους hit or miss πειραματισμούς του. Ο Geoff Johns αποπειράθηκε ακόμα μια φορά να βάλει κάποια σεναριακή σειρά στον αχταρμά που αυτοαποκαλείται DC Comics, όμως επέλεξε να το κάνει εντός του imprint, και ταυτόχρονα το θεωρεί, προσωπικά, πως είναι canon, ενώ έχει στοιχεία εκτός continuity.

Ιστορικά, το THREE JOKERS είναι η λογική κατάληξη ενός build-up που ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια, από το DC REBIRTH #1, όπου ο Batman είπε στον Green Lantern ότι οι Joker είναι τρεις και όχι ένας. Ο ίδιος ο Johns είχε αποκηρύξει δημόσια μία θεωρία ότι είναι – κλασικό comics trope – από διαφορετικά σύμπαντα, και ήρθε φέτος το πλήρωμα του χρόνου για να μάθουμε τι ακριβώς ισχύει. Προσοχή, ακολουθούν ελαφρά spoilers.

O Batman επιστρέφει στο Batcave μετά από μία ακόμα μάχη, κουρασμένος και τραυματισμένος, και αναπολεί τα υπόλοιπα τραύματά του, ενώ ο Άλφρεντ φτιάχνει το νέο ράμμα. Παράλληλα, μας εισάγει με παρόμοιο τρόπο την Barbara Gordon (Batgirl) και τον Jason Todd (Red Hood). Και οι τρεις τους θα εμπλακούν σε μία αλλόκοτη υπόθεση, όπου βρέθηκαν τρεις νεκροί old school Red Hoods, με πρόσωπα παραμορφωμένα σαν του Joker. Όμως, ο κάθε ένας από τους τρεις πρωταγωνιστές της ιστορίας, έχει άλλη προσέγγιση όσον αφορά τη νέμεσή τους…

Μέσα σε τρία διπλά τεύχη, ο Geoff Johns κατορθώνει να ισορροπήσει, με ενδιαφέροντα τρόπο, character building για χαρακτήρες που δεν ήξερες ότι σε ενδιαφέρουν, να δώσει λύσεις και τέλη σε φαινομενικά ασήμαντες ιστορίες στις ζωές των Bruce, Barbara και Jason, και παράλληλα να κάνει, δυστυχώς, αυτό που έχει, κατά γενική ομολογία, κουράσει τα τελευταία χρόνια στα comics του Batman, δηλαδή το μαζικό army-building των villains του. Ο Joker είναι, εν τέλει, ένας ακόμα villain που φτιάχνει στρατιά προκειμένου να τα βάλει με τον Batman, ενώ παράλληλα θέλει να δημιουργήσει τον Joker τέταρτης γενιάς. Ας τον πούμε 4J. Ενδιάμεσα, ξαναζούμε το origin του Batman, που το ξέρει μέχρι και η προγιαγιά μου, καθώς και αρκετά υπαρξιακά όλων των πρωταγωνιστών.

Θα αναρωτηθεί κανείς, ίσως τελικά είναι λίγες 150 σελίδες για όλα αυτά; Η απάντηση είναι απόλυτη: είναι υπερβολικά πολλές! Μην παραλείπουμε ότι το THREE JOKERS είναι τριπλάσιας έκτασης από το πνευματικό “πατέρα” του εγχειρήματος. Είναι ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα, που επιχειρεί να προχωρήσει μία “κολλημένη” ιστορία, παραπατώντας στις ίδιες της λάσπες του, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνει, ουσιαστικά, πουθενά, προκειμένου να μην πληγώσει ανεπανόρθωτα το continuity, ακυρώνοντας αυτόματα το hype του.

Το μόνο που πραγματικά αξίζει, είναι το artwork, όπου ο Jason Fabok θυμίζει Jim Lee στις μεγάλες του δόξες, παραδίδοντας εκπληκτικά και ατμοσφαιρικά καρέ, στα οποία συνεπικουρεί δημιουργικά ο Brad Anderson στα χρώματα. Γιατί από άποψη σεναρίου, ως έκδοση του Black Label, it leaves much to be desired…