Top 20 Writer/Artists
John Byrne
FANTASTIC FOUR, SHE-HULK, NEXT MEN, MAN OF STEEL, ALPHA FLIGHT, SUPERMAN, AVENGERS WEST COAST, NAMOR, DANGER UNLIMITED, BABE…
Ακόμα και με τα μισά από τα παραπάνω, ένας δημιουργός θα μπορούσε πολύ άνετα να διεκδικήσει θέση σε οποιοδήποτε Top 20 των κορυφαίων writer/artists, αλλά επειδή ο John Byrne είναι υπεύθυνος για οοοοόλα τα παραπάνω comics (και αρκετά ακόμη), φυσιολογικότατα προσγειώθηκε μέσα στην πρώτη δεκάδα!
Ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής, αλλά από πολύ νωρίς ήταν σαφές πως τον ενδιέφερε εξίσου και η συγγραφή. Η ζωηρή φαντασία του, η ικανότητά του να δημιουργεί μοναδικούς χαρακτήρες, αλλά και να προσθέτει ενδιαφέροντα νέα στοιχεία σε δημιουργίες άλλων, το εξαιρετικό “αυτί” στους διαλόγους, καθώς και η απαράμιλλη αίσθηση του σε storytelling και timing, πάντα σε συνδυασμό με ένα πανέμορφο και τεχνικά αρτιότατο artwork, τον μετέτρεψαν από πολύ νωρίς σε έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους “complete creators” στον χώρο των υπερηρωικών (και όχι μόνο) comics. Το πιο χαρακτηριστικό του γνώρισμα, όμως, είναι ο απαράμιλλος σεβασμός που δείχνει στους κλάσικούς χαρακτήρες.
Οι ιστορίες του John Byrne συνδυάζουν το κλασικό με το μοντέρνο, τη νοσταλγία με την πρωτοπορία, το χθες με το σήμερα. Ναι, ο Byrne γύρισε τους Fantastic Four “back to basics”, αλλά δεν χρειάστηκε να μιμηθεί ή να αντιγράψει το έργο των Lee/Kirby για να το πετύχει. Απλά σεβάστηκε το concept, πίστεψε τους χαρακτήρες, εξερεύνησε με μια πιο μοντέρνα ματιά όλα τα στοιχεία που έκαναν το comic κλασικό και επιτυχημένο και έφερε τους FF στο σήμερα (των 80s, όταν και κυκλοφόρησε το comic) με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δανείστηκε αυτά που ήταν απαραίτητα, πείραξε αυτά που έπρεπε και άλλαξε ό,τι χρειαζόταν να αλλάξει, δημιουργώντας ένα comic που απόλυτα πιστό στο core theme του, αλλά συνάμα εντελώς φρέσκο.
Κάθε φορά που πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι οι περισσότεροι νέοι δημιουργοί υπερηρωικών comics έχουν χάσει το νόημα του genre και μονολογώ φράσεις όπως “they don’t make them like they used to”, συνήθως το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό μου είναι του John Byrne. Και μετά διαβάζω ένα από τα εκατοντάδες κλάσικά comics του και όλα μοιάζουν πάλι να μπαίνουν στη θέση τους…