Θεοφανώ: Μια Βυζαντινή Ιστορία

Ένα πολύ φρέσκο new entry, στο ιδιαίτερο, πλην απαιτητικό, genre της Ιστορίας, κυκλοφόρησε αρχικά πέρσι το καλοκαίρι, στα αγγλικά. Αφού πέτυχε η αγγλόφωνη έκδοση, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε φέτος να δούμε και την ελληνική.

Η Θεοφανώ ήταν μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που υπήρξε Αυγούστα και αυτοκράτειρα της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για το Βυζάντιο. Οι Γότθοι, που είχαν κατακτήσει τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (μετέπειτα Αγία Ρωμαϊκή), κόντευαν να πάρουν και το τελευταίο Βυζαντινό οχυρό στην Σικελία, το Χαλιφάτο είχε κατακτήσει σχεδόν όλη τη Μεσόγειο, και το Βουλγαρικό βασίλειο προκαλούσε από Βορρά, μαζί με τους Ρως. Μέσα σε αυτόν τον χαμό, ο αυτοκράτορας Ρωμανός Β’ ερωτεύθηκε τη Σπαρτιάτισσα κόρη ενός ταβερνιάρη και την παντρεύεται. Από εκεί και πέρα, ετοιμαστείτε για μία από τις πηγές έμπνευσης του GAME OF THRONES. Πισωμαχαιρώματα, δολοπλοκίες, αιματοχυσίες και ό,τι θα περίμενε κάποιος σώφρων άνθρωπος από μία τέτοια ιστορία, στον Ελληνικό Μεσαίωνα.

Σεναριακά, ξεπερνά σύντομα τις παιδικές ασθένειες μιας, μολαταύτα, μεγαλεπίβολης προσπάθειας, αποβάλλοντας νωρίς την ξύλινη γλώσσα του αφηγητή, με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ ωραία ροή, εφάμιλλη με τα καλοφτιαγμένα Κλασσικά Εικονογραφημένα των Εκδόσεων Ατλαντίς, με τα οποία μπορεί να συγκριθεί ισότιμα. Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει τους καρπούς μιας πολύκαιρης και ενδελεχούς μελέτης, η οποία βοηθάει τα μάλα στο να εκτυλιχθούν 35 χρόνια βυζαντινής ιστορίας, μέσα σε 120 σελίδες, χωρίς ούτε ένα κουραστικό σημείο. Επίσης, λίαν ευπρόσδεκτες και καλογραμμένες οι δέκα σελίδες ιστορικών επεξηγήσεων, οι οποίες διαμοιράζονται στην αρχή και το τέλος του τόμου. Μέγιστος έπαινος από εμένα, που απορρίπτει παντελώς την ευκολία των εθνικοπατριωτικών κορώνων, προς όφελος της Ιστορίας!

Σχεδιαστικά, υπάρχουν κάποια θέματα, τα οποία όμως μπορούν να ξεπεραστούν σε επόμενες εκδόσεις της Byzantine Tales. Σε περισσότερες περιπτώσεις απ’ όσες θα έπρεπε να είναι αποδεκτό, οι χαρακτήρες μοιάζουν με καρικατούρες, θυμίζοντας κοντοστούπικα chibis, ενοχλώντας το μάτι και διακόπτοντας τη συγκέντρωση. Χρωματικά είναι σε καλό επίπεδο, ενώ σε επίπεδο λεπτομέρειας και απόδοσης προσώπων, το οποίο είναι και το δυσκολότερο σε ιστορία με πολλούς χαρακτήρες, η Χρυσαυγή Σακελλαροπούλου τα καταφέρνει με ευκολία!

Η ΘΕΟΦΑΝΩ δεν είναι μία ιστορία που εξυμνεί τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Είναι μία γνήσια ιστορία, από τις πολλές ενδιαφέρουσες του Ελληνικού Μεσαίωνα, που αξίζει να διαβάσετε, καθώς και μία εξέχουσα προσθήκη στην εγκληματικά μικρή λίστα των comics με βυζαντινό φόντο, μετά τα Κλασσικά Εικονογραφημένα. Πλέον, αναμένουμε το επόμενο graphic novel των εκδόσεων, με επίκαιρο φόντο το 1821, αυτή τη φορά. Και όχι μόνο…