Top 50 Newspaper Comic Strips

Non Sequitur

Πριν σχεδόν 30 χρόνια, το πιο ανακόλουθο comic strip γεννήθηκε, από την πένα του Καλιφορνέζου David Wiley Miller. Και τρεις δεκαετίες αργότερα, ακόμα απαρνείται να ακολουθήσει την κανονικότητα.

Το NON SEQUITUR, που στα αρχαία Λατινικά σημαίνει “δεν ακολουθώ”, αρχικά ήταν κλασικό strip του ενός καρέ, με χρήση gag και κοινωνικοπολιτική καυστική σάτιρα. Η σάτιρα παρέμεινε και με τα χρόνια εξελίχθηκε. Εμπλουτίστηκε με περισσότερα καρέ, για να θυμίζει περισσότερο strip, παρά γελοιογραφία, αποκτώντας και ένα πλούσιο σύμπαν χαρακτήρων, ανθρωπόμορφων και μη. Η οικογένεια του Joe Pyles, οι αδερφούλες Brenda και Victoria Santa Fe, η οικογένεια Graevsytes, που είναι εμπνευσμένη από το THE ADDAMS FAMILY, η Lucy, η φανταστική φοραδίτσα που είναι ορατή μόνο σε παιδάκια, ο εμβληματικός σκύλαρος Rölf, ο οποίος είχε αποκτήσει και τη δική του βραχύβια υποσειρά, ονόματι B.E., εξωγήινοι, υπερήρωες (όπως ο θεούλης Obviousman), άγγελοι, δαίμονες και αρκούδες, πλαισιώνουν ένα πλέον πολύχρωμο, αλλά στην καρδιά του κατάμαυρα κυνικό, μοτίβο καταστάσεων, που αποσκοπός του είναι να αφυπνίσει, να ενημερώσει, να ψυχαγωγήσει, προκαλώντας τον αναγνώστη να κάτσει να σκεφτεί τι διάβασε, αντί να το καταπιεί αμάσητο.

Διόλου τυχαία, λοιπόν, το NON SEQUITUR είναι μέχρι σήμερα το μοναδικό comic strip, το οποίο έχει κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου strip και καλύτερου comic panel στα βραβεία των Γελοιογράφων, National Cartoonists Society Awards, ανάμεσα από αρκετές ακόμα βραβεύσεις.

Σε έντυπη μορφή, εκτός από τις περίπου 700 εφημερίδες στις οποίες δημοσιεύεται παγκοσμίως κάθε μέρα, μπορείτε να το βρείτε σε λευκώματα, ενώ ένα αγοράκι που εμφανιζόταν στα Κυριακάτικα strips απέκτησε τη δική του ομώνυμη σειρά, ο Ordinary Basil. Εναλλακτικά, ο κύριος όγκος του strip είναι αρχειοθετημένος στο gocomics.com, όπου και ανανεώνεται με νεότερα στριπάκια, αλύπητα και αδυσώπητα, όπως εξάλλου είναι και η ίδια η ζωή. Ένας αέναος κύκλος υποκριτικής, βλακείας, καταιγιστικών συναισθημάτων, υπαρξιακών κρίσεων, μυθοπλασίας και πνευματικής αδηφαγίας, που από πίσω του κρύβεται ο καημένος ο άνθρωπος, καλά κρυμμένος, πίσω από τα πραγματικά του προβλήματα και λοιπές φοβογόνες καταστάσεις.