Είναι από τη Θεσσαλονίκη. Αστεία για παχιά λάμδα και λεπτές μπουγάτσες θα είναι πρόκληση για fist fight. Είναι δασκάλα, κάποιες φορές μαθήτρια, συχνότερα και τα δύο μαζί. Στον ελεύθερο χρόνο της διαβάζει πολύ. Κόμικς, βιβλία, το κουτί των δημητριακών και τις πινακίδες στο δρόμο. Διασκεδάζει με τις σαπουνόφουσκες, τα αστεία καπέλα και με το να θυμώνει καθωσπρέπει ανθρώπους. Αν θέλετε να σας συμπαθήσει, μάθετέ της κάτι που δεν ξέρει.
Το καλό με τα webcomics είναι πως μπορείς να βρεις οτιδήποτε τραβάει η όρεξή σου. Ερμηνεύοντας λίγο ελεύθερα τους κανόνες του internet, αν το σκέφτηκες, κάποιος ήδη το έχει κάνει. Και μάλλον κάπως καλύτερα από εσένα. Ψάχνοντας για διάφορα, λοιπόν, πριν από κανένα χρόνο, έπεσα πάνω στο AXE COP. Ξεκίνησα για έρευνα, αλήθεια σας λέω, κάτι για παιδιά δημιουργούς έψαχνα.
Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων. Εκείνοι που όταν ψάχνουν κάτι στο ίντερνετ, ανοίγουν πρώτα τη σελίδα του Google, και οι βιαστικοί τύποι, σαν εμένα, που πατάνε κατευθείαν στην μπάρα του url, για να σώσουν πολύτιμα milliseconds (κάποιοι μου λένε πως υπάρχουν και τύποι που μπαίνουν στο Bing, αλλά δεν τους πιστεύω).
Προσοχή! Το παρακάτω review είναι για ένα webcomic που απευθύνεται σε ενήλικες. Αν δεν είστε ένας από αυτούς ή, ακόμη χειρότερα, είστε ενήλικας, αλλά δεν εκτιμάτε αυτού του είδους τα comics που διαφθείρουν συνειδήσεις, καταλύουν αξίες και γενικά είναι ό,τι πάει στραβά με τον κόσμο, παρακαλείστε να συνεχίσετε τα διάβασμα παρακάτω (και να μου συστήσετε έναν καλό παππούλη να με εξομολογήσει).
Αν έχετε υπόψη σας μόνο τις πρόσφατες ταινίες και την εξαιρετική σειρά του BBC, τότε ατυχήσατε. Στην πραγματικότητα, η Τέχνη (συμπεριλαμβανομένης και της Ένατης) ασχολήθηκε με τον Sherlock και τη διαιώνισή του από πολύ νωρίτερα. Και η Ελπίδα Παυλίσεβιτς φροντίζει να μας ενημερώσει (ή να μας θυμίσει) για τις κάποιες από τις σημαντικότερες εμφανίσεις του στα comics.
