Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου και μεγάλωνα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Με πήγανε στα Χανιά μπας και μ' ευνοήσει το κλίμα, αλλά ήταν πια αργά για να ρίξω μπόι, γι' αυτό και γύρισα πίσω με την πρώτη ευκαιρία. Διαβάζω comics από παλιά και βιβλία από πάντα, σε εντατικούς ρυθμούς, που και πάλι δεν μου φαίνονται αρκετοί! Δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς γάτες, ή καφέ. Μιλάω είτε πολύ ή καθόλου... αλλά συνήθως πολύ. ('Ντάξει... πάντα πολύ.)
Μία αυτοκτονία που δεν είναι αυτό που φαίνεται. Μια διαπλοκή διεθνών διαστάσεων (μια πεταλούδα φτερουγίζει στη Wall Street, στα Σκόπια καταρρέει το νόμισμα). Μια πολύ νέα και όμορφη χήρα. Βία, χρήμα και σεξ. Για την ακρίβεια πολλή βία, εμετικά πολύ χρήμα, και σεξ τόσο όσο. “What can go wrong?”, σκέφτηκε ο Peter Milligan. Και δεν είχε και εντελώς άδικο.
Σα νεράκι πέρασαν τα 26 χρόνια που χρειάστηκε να περιμένει το αναγνωστικό κοινό για να διαβάσει τη συνέχεια του WINTERWORLD. Και, έτσι ξαφνικά, πριν προλάβει κανείς να αναρωτηθεί τι να απέγιναν ο Scully, η Wynn και ο Rah-Rah - αν ζεστάθηκε το κοκαλάκι τους τελικά - να τους ξανά σε νέες, παγωμένες περιπέτειες, από την IDW, με νέο σχεδιαστή και νέα politicaly correct κατεύθυνση.
Οι δαίμονες επαναστατούν και ξεχύνονται στη Γη, μέσα από μια φλεγόμενη πύλη στο Βατικανό. Οι εκλεκτοί εξορκιστές καλούνται να δώσουν μάχη για την πλευρά του καλού. Ο λαουτζίκος, ως συνήθως, δεν ξέρει τι του γίνεται, και παρακολουθεί από τις τηλεοράσεις του, τις φωτιές της κολάσεως να κατασπαράζουν την ιερή πόλη, χωρίς να μπορεί να δει τους ντιζαϊνάτους δαίμονες που προκαλούν τα θερμά επεισόδια.
Στο SHUTTER, ο - σαφώς έμπειρος - Joe Keatinge ενώνει τις δυνάμεις του με την - απίστευτα ταλαντούχα και πρωτοεμφανιζόμενη - Leila Del Duca, για να δημιουργήσουν έναν συναρπαστικό fantasy κόσμο, στον οποίο χωράνε τα πάντα, από γιάπηδες μινώταυρους και σκελετούς μπάτλερ, μέχρι μωβ νίντζα φαντάσματα, σε μία Νέα Υόρκη με οργιαστική βλάστηση, δρακοφωλιές στις κόγχες των ουρανοξυστών και ζέπελιν.
To SOLAR, ένας ακόμη τίτλος της Gold Key που ξανάρχεται στην ζωή από τη Dynamite, πέφτει - θεωρητικά τουλάχιστον - σε πολύ καλά χέρια. Με έναν γνωστό, αγαπημένο, όσο και ιδιαίτερο χαρακτήρα, τη συμβολή του πολλά υποσχόμενου Frank J. Barbiere και του κλασικού και δοκιμασμένου Joe Bennet, λίγες κυκλοφορίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν περισσότερες προσδοκίες στο κοινό τους.
Γίνεται υπερήρωας χωρίς υπερδυνάμεις; Εύκολο! Βεβαίως και γίνεται. Δεν κάνουν οι υπερδυνάμεις τον υπερήρωα, αυτό το ξέρει και ένα παιδί. Στο FIRST TIME EVER αυτής της εβδομάδας, το CONCRETE καταπιάνεται με ένα άλλο φλέγον ερώτημα: αν κάποιος έχει υπερδυνάμεις, τι επιλογές έχει, εκτός από το να αφιερώσει τη ζωή του στην μάχη (στην πλευρά της προτίμησής του);
Σε κάποιο από τα χαρακώματα του Ά Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τάσος Ζαφειριάδης και ο Πέτρος Χριστούλιας, αναζητούν τις στιγμές πριν και μετά τη φρίκη του πολέμου, τις στιγμές της ανακωχής, που οι άνθρωποι είναι άνθρωποι, όχι στρατιώτες, και, τελικά, τις στιγμές που δείχνουν πιο ξεκάθαρα από οτιδήποτε άλλο, τη ματαιότητα του πολέμου και περιγράφουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την "ανθρώπινη κατάσταση".
Άλλο ένα δύσκολο FIRST TIME EVER, προσφορά των αγαπητών editors του Comicdom. Βασικά, όχι απλά δύσκολο. Ακατόρθωτο θα το περιέγραφα, το να εξηγήσει κανείς τι είναι το FRANK. Με πολύ απλά λόγια, θα μπορούσα να πω ότι πρόκειται για τις σύντομες, ως επί το πλείστον χωρίς λόγια, περιπέτειες ενός ανθρωπόμορφου πλάσματος σε έναν παράξενο κόσμο.
Στους πιστούς, τους παλαιόθεν αναγνώστες του GALAXIA, το παρόν review μπορεί να προκαλέσει ελαφρό, έως και έντονο εκνευρισμό, διότι, δυστυχώς, μέχρι πολύ πρόσφατα, δεν ήμουν καν ενήμερη για την ύπαρξή του συγκεκριμένου έπους (και για να μην το πει κανείς άλλος, το λέω μόνη μου: “Μα καλά! Είναι δυνατόν να μην ξέρεις το Galaxia; Πού ζεις; Κάτω από καμιά πέτρα; Του Κρόνου;”).
Πρόσφατα, και με αφορμή αυτό το comic, άρχισα να αναρωτιέμαι αν πρέπει να γράφονται αρνητικές κριτικές. (Το γνωστό, χριστιανικότατο: "μην κρίνεις...") Περιττό να πω πως δεν έχω καταλήξει ακόμη κάπου με αυτή τη μεγάλη ερώτηση της ζωής. Παρ' όλα αυτά, ελλείψει αυτής, και πολλών άλλων απαντήσεων, αποφάσισα να το προσπαθήσω και να είμαι και αντικειμενική, στα πλαίσια του εφικτού.
