Για όσους ασχολούμαστε λίγο παραπάνω από το σύνηθες με τα comics, η αναζήτηση διεθνών εκδόσεων είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Και επειδή το να γυρίσεις όλο τον πλανήτη ψάχνοντας comics, εκτός από φανταστική εμπειρία, είναι και κάτι πάρα πολύ δύσκολο, πολλές φορές χρειάζεσαι τη βοήθεια των φίλων σου.
Εσείς από που ενημερώνεστε για όλες τις τρέχουσες εξελίξεις γύρω από τα comics; Από που μαθαίνετε όλες τις νέες κυκλοφορίες και τις τάσεις της αγοράς; Από το Comicdom.gr; Μπράβο, έχετε πολύ καλό γούστο! Στα τέλη της δεκαετίας του '90, όμως, που το Comicdom ήταν ένα fanzine, το οποίο έβρισκες σε κάποιο κομιξάδικο της Αθήνας, ποιά ήταν η διέξοδος; Μα φυσικά το WIZARD: THE COMICS MAGAZINE!
Είναι πολύ ενδιαφέρον το πόσο διαφορετικά παρουσιάζονται τα comics ανά τον κόσμο. Φανταστείτε ένα Γάλλο να διαβάζει ένα album του Asterix, έναν Ιταλό με μερικά fumetti του Nathan Never στο χέρι του και έναν Ιάπωνα έτοιμο να αγοράσει το τελευταίο Tankobon του ONE PIECE. Και φυσικά έναν Αμερικανό (ανέκδοτο καταντήσαμε) να διαλέγει comic books στο comic store της γειτονιάς του.
Ένα βιβλιοπωλείο που - απ’ ότι φαίνεται - εξειδικεύεται στα comics. Αν και είχα δει και άλλες παρόμοιες διαφημίσεις (π.χ. για τη Σπηλιά των Comics), αυτή του Solaris (που φυσικά διάβαζα Σόλαρις, κατά τα πρότυπα της Μαρβέλ) μου κίνησε περισσότερο την περιέργεια. Είχα ήδη αρχίσει να συλλέγω αμερικανικά comics, ενώ η συλλογή με αντίστοιχα ελληνικά αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς.
Αφορμή για το παρόν post στάθηκε το άρθρο "Comics and the Diminishing Role of Artists in a Visual Medium", που δημοσιεύθηκε στο Multiversity Comics. Η κεντρική ιδέα του είναι ότι αυτή την εποχή στα αμερικανικά comics κυριαρχούν οι writers και ο ρόλος των artists (για ευκολία, όπου βλέπετε artist, εννοώ τον penciller ή penciller/inker) έχει υποβαθμιστεί, χωρίς να φταίει γι’ αυτό το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Όσο προετοίμαζα το σημερινό άρθρο, συνειδητοποίησα πόσο σχετικός είναι ο χρόνος. Μη φοβάστε, δε θα φιλοσοφήσουμε. Για comics θα μιλήσουμε, και συγκεκριμένα, για το πως ξεκίνησα να διαβάζω και να συλλέγω αυθεντικά αμερικανικά comics. Όπως σας έχω ήδη αναφέρει, ξεκίνησα να διαβάζω comics, συστηματικά, το καλοκαίρι του 1992. Μόλις τέσσερα καλοκαίρια αργότερα, το 1996, αγόρασα το πρώτο μου αμερικάνικο comic. Μόλις τέσσερα χρόνια!
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε. Αυτή τη βδομάδα, ο Γιώργος Ξύδης γράφει για τα BATMAN: THE DARK KNIGHT #26, SUPERMAN UNCHAINED #5, SUPERMAN #26, SUPERGIRL #26-27, και BATMAN/SUPERMAN #7.
Όσο και αν σε συνεπάρει ένα comic και νιώθεις ότι ζεις την ιστορία, η ανάγνωση δεν παύει να είναι μια – σχετικά – παθητική εμπειρία. Το ίδιο και η παρακολούθηση μιας τηλεοπτικής σειράς ή ταινίας, με πρωταγωνιστές τους αγαπημένους σου ήρωες. Η μόνη – ρεαλιστική – διέξοδος για να μπεις στο πετσί του ρόλου του υπερήρωα είναι τα video games!
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων, είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές. Αυτή την εβδομάδα, ο Γιώργος Ξύδης γράφει για τα LEGENDS OF THE DARK KNIGHT #13, ADVENTURES OF SUPERMAN #7, EARTH 2 #17-18, WONDER WOMAN #26 και STAR WARS #12.
Αν ανοίξετε ένα τηλεοπτικό περιοδικό και ψάξετε το πρωινό πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου, θα σας πιάσει μελαγχολία. Ειδικά αν αγγίζετε ή έχετε ξεπεράσει τα τριάντα (καλά, εκεί μπορεί να σας πιάσει μελαγχολία γενικά...). Η ένδεια σε animation και "παιδικά" προγράμματα, είναι συγκλονιστική! Η γενιά μου μεγάλωσε με τη μεγάλη κόντρα G.I. JOE εναντίον TRANSFORMERS (G.I. JOE rules!). Η σημερινή γενιά με ποια κόντρα θα μεγαλώσει;