Μεγάλωσε σε δύσκολες εποχές, μέσα στη φτώχεια και τις στερήσεις.
Πρωτοανακάλυψε τα comics, σε μορφή daily strips, σε ηλικία 5 έτων, όταν αναγκαστηκε να σκεπαστεί με εφημερίδες για να προφυλαχτεί απο το χιόνι (ήταν η έμπνευση για το, ανέκδοτο μέχρι σήμερα, διήγημα "Το Αγοράκι Με Τα Σπίρτα").
Συνήθως κοιτάει μόνο τις εικονίτσες σε κάθε τεύχος, αλλά χαρη στις σπάνιες υποκριτικές του ικανότητες, κατάφερε να θεωρείται αυθεντία στο χώρο τον comics.
Κανείς δεν γνωρίζει το πραγματικό του πρόσωπο, αφού πάντα αλλάζει το χτενισμά του, πρίν βγεί απο το σπίτι του.
Είναι πρόεδρος του συλόγου "Οι Φίλοι του Γαβριήλ Τομπαλίδη" και σίγουρα μια απο τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 21ου Αιώνα.
Σήμερα, μπαίνοντας σε καλοκαιρινό mood, ας δούμε δύο μικρές ιστορίες από τα παράδοξα της comics σκηνής. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τον Αύγουστο του 1971 και από ένα panel του CONAN THE BARBARIAN #8, για να καταλήξουμε 40 χρόνια μετά, σε ένα panel του UNIVERSE X: SPIDEY και στα μηνύματα που φρόντισαν να κρύψουν επιμελώς οι δημιουργοί τους.
Αν και δεν θα βρείτε το όνομα του σε κανένα από τα πρώτα ACTION COMICS, ο Leo Nowak (1907-2001) σχεδίασε σε πολλά από αυτά, ξεκινώντας την πορεία του το Σεπτέμβριο του 1940, στο SUPERMAN #10. "Οι Joe Shuster και Jerry Siegel δημιούργησαν τον Superman και είχαν τα ονόματα τους στις ιστορίες", έλεγε. "Εμένα το όνομα μου βρισκόταν εκεί που είχε πραγματική σημασία - στις επιταγές που μου έδιναν."
Έχοντας πέσει μικρός σε ένα καζάνι με καουτσούκ, ο Τιραμόλα απέκτησε τη μοναδική ικανότητα να μπορεί να τεντώνει το σώμα του, ακόμα και σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων, και να παίρνει οποιαδήποτε μορφή επιθυμεί. Στις εκατοντάδες ιστορίες του, που πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Ιταλία, από το 1952 μέχρι το 1992, θα πολεμήσει τους κακούς και θα χαρίσει άφθονο γέλιο.
Από την αρχή της έκδοσης του Superman, ο σχεδιαστής του, Joe Shuster, αντιμετώπιζε πρόβλημα στο να παραδίδει εγκαίρως τις σελίδες του. Αιτία αυτού ήταν η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για περισσότερες περιπέτειες του. Έτσι, για πολλά χρόνια, αν και ως σχεδιαστής αναφερόταν πάντα ο Schuster, αρκετοί άλλοι καλλιτέχνες αναλάμβαναν το σχεδιασμό των ιστοριών (ghost artists).
Στις μέρες μας, σίγουρα δε θα προκαλούσε μεγάλη εντύπωση. Μη ξεχνάμε, όμως, πως στο μακρινό 1983, πολύ πριν τον Superior Spider-Man, το New 52, το Secret Invasion, το Brand New Day κ.λπ., το να ξεκάνεις ένα ολόκληρο superhero universe φάνταζε απίστευτο και παρανοϊκό. Ίσως γιατί ήταν. Ο Jim Shooter το προσπάθησε, αλλά φαίνεται πως είχε ξεχάσει τον άγραφο κανόνα των comics: Στο τέλος, οι καλοί νικάνε!
Στα τέλη της δεκαετίας του '20, η Helen Kane απολάμβανε τη δόξα πάνω στη σκηνή ως "Boop-Oop-A-Doop Girl," ενώ παράλληλα ηχογραφούσε δίσκους και πρωταγωνιστούσε σε ταινίες της Paramount. Το 1931 η καριέρα της πλησίαζε στο τέλος της. Η Paramount, ακολουθώντας την παρακμή της Kane, προχώρησε στη δημιουργία ενός χαρακτήρα cartoon - τη γνωστή σε όλους μας Betty Boop.
Πολλοί από τους λάτρεις του είδους θα είναι ήδη εξοικειωμένοι με το έργο του Jim Steranko. Mε κλασικές πια δουλειές σε τίτλους όπως οι CAPTAIN AMERICA και NICK FURY: AGENT OF S.H.I.E.L.D., θεωρείται ένας από τους αναμορφωτές των σύγχρονων αμερικανικών comics. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό, είναι πως στην εφηβεία του ο Jim είχε αρχίσει να κτίζει την καριέρα του ως escape artist.
Η βασίλισσα του pin-up, Bettie Page, είναι ίσως η περισσότερο φωτογραφημένη μορφή του περασμένου Αιώνα. Παρόλο που, στις μέρες μας, επικρατεί η εντύπωση πως, από τα 50s εως σήμερα, η φήμη της ήταν διαρκής, η αλήθεια είναι πως από την εξαφάνιση της, το 1959, η Page ήταν εντελώς ξεχασμένη μέχρι το 1980, όταν ο Dave Stevens τη χρησιμοποίησε ως μοντέλο για την ερωμένη του ήρωα Rocketeer.
Τι σχέση μπορεί να έχουν οι τηλεοπτικοί THE AVENGERS με τους X-Men; Μήπως η X-Week του Comicdom τελείωσε νωρίτερα; Ο Γαβριήλ Τομπαλίδης βροντοφωνάζει “ΟΧΙ!” και στο πρώτο installment του ΤΗΕ WARP (το οποίο επιστρέφει μηναίο και δριμύτερο) μας εξηγεί τη σχέση ανάμεσα σε ένα από τα καλύτερα storylines των X-Men και της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς!
Με το σημερινό WARP, κλείνει ένας κύκλος για τη στήλη που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο. Ευχαριστώ όλους για τα καλά τους λόγια και την υποστήριξη. Ας ξεκινήσουμε, όμως, για το τελευταίο μας ταξίδι. (Μπρρ... αυτό ακούστηκε κάπως!)
