Μιας και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου πλησιάζουν (27 Ιουλίου με 12 Αυγούστου), ο Γαβριήλ Τομπαλίδης επέλεξε για σήμερα κάτι σχετικό, που συνέβη πριν από 33 χρόνια. Βρισκόμαστε, στα τέλη του 1979, και η Ρωσία, υπό την καθοδήγηση του γενικού γραμματέα της κεντρικής επιτροπής, Leonid Brezhnev, εισέβαλε στο Αφγανιστάν...
Η τελευταία ιστορία του Albert Uderzo για το ASTERIX, με τίτλο "Le Ciel Lui Tombe Sur La Tete" ξένισε πολλούς αναγνώστες, μιας και περιείχε πρωτοφανή στοιχεία για τη σειρά, όπως superhero και manga. Αυτός, όμως, ο παράξενος συνδυασμός δεν θα τους φαινόταν και τόσο παράδοξος, αν γνώριζαν μια λιγότερο γνωστή ιστορία από το ξεκίνημα της καριέρας του νεαρού Albert.
Κάποιες φορές, ακόμη και οι σπουδαιότεροι δημιουργοί υποπίπτουν σε τραγικά λάθη, τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα στην παραγωγή ενός comic, αλλά και σε όποιους άλλους εμπλέκονται σε αυτήν. Ο Γαβριήλ Τομπαλίδης μας εξιστορεί με ποιόν τρόπο υπέπεσε σε ένα τέτοιο σφάλμα ο τεράστιος Gil Kane, πριν από 14 χρόνια.
Ο Dick Tracy, διαχρονική πια φιγούρα στον κόσμο των comics, με σήμα κατατεθέν του την κίτρινη καπαρντίνα, το καπέλο του και το τετράγωνο σαγόνι του, πολεμούσε το έγκλημα όχι μόνο με το πιστόλι του, αλλά και με τη βοήθεια της υψηλής τεχνολογίας της εποχής. Ποια σχέση, όμως, θα μπορούσε να έχει με την Ακαδημία Κινηματογράφου και τα Oscars;
Παίρνοντας αφορμή από το προηγούμενο installment της στήλης, όπου αναφέρθηκε στην τηλεοπτική σειρά BATMAN των 60s, ο Γαβριήλ Τομπαλίδης αποκαλύπτει τους τρόπους με τους οποίους συνδέονται με τον Caped Crusader, σημαντικές φυσιογνωμίες της αμερικανικής pop culture, όπως ο Andy Warhol και η Nico των Velvet Underground.
Σύμφωνα με το OFFICIAL BATMAN BATBOOK του Joel Eisner, στις αρχές των 60s, το κανάλι ABC έψαχνε τρόπους για να τονώσει το πρόγραμμά του, όταν κάποιος χαμηλόβαθμος υπάλληλος από την παραγωγή προγράμματος πρότεινε στο ABC να ερευνήσει το πεδίο των comics σαν πιθανή πηγή υλικού για το πρόγραμμα των 19:30 που εκείνη την εποχή εθεωρείτο prime time.
Εντάξει, το παραδέχομαι πως ο τίτλος αυτής της εβδομάδας είναι λίγο αβανταδόρικος, με σκοπό να στρέψει την προσοχή σας στο κείμενο που ακολουθεί. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι και η πρώτη φορά που η στήλη δεν γράφτηκε μέσα από πολλές ώρες έρευνας και αναζήτησης, αλλά από κάποια μικρά γεγονότα που ο πρωταγωνιστής αυτής της εβδομάδας διηγήθηκε σε εμένα.
O Stan Lee (ε, δεν πιστεύω να θέλετε περαιτέρω διευκρινίσεις), ξεκίνησε την καριέρα του το 1939, στα 17 του, ως βοηθός στην Timely Comics (αργότερα Marvel). Στο ξεκίνημα, λοιπόν, έκανε, όπως ήταν φυσικό, αυτά που θα έκανε οποισδήποτε πιτσιρικάς σε αυτή τη θέση. Έφερνε τους καφέδες, κουβαλούσε σελίδες, έξυνε μολύβια κ.ά..
Πόσο κολακευτικό, αλλά και πόσο κουραστικό, μπορεί να είναι το να μοιράζεσαι το ίδιο ονοματεπώνυμο με ένα δημοφιλή χαρακτήρα από τα comics; Για μία γυναίκα στη δεκαετία του '80, τα πράγματα ξεκίνησαν καλά, αλλά δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε...
Η σειρά SUPER SENTAI ξεκίνησε να προβάλλεται στην Ιαπωνία το 1975 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το βασικό concept περιλάμβανε μια ομάδα ηρώων με πολύχρωμες στολές που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να πολεμήσουν τους κακούς. Οι κακοί συνήθως μετατρέπονται σε γίγαντες, αναγκάζοντας έτσι τους ήρωες να μεταμορφωθούν (Morphin), σε γιγάντια ρομπότ για να τους πολεμήσουν.