Ξεκίνησα να διαβάζω εικονογραφημένη λογοτεχνία σχεδόν από τότε που έμαθα ανάγνωση, παρ’ όλη την αγανάκτηση γονιών και συγγενών, ότι σπαταλάω χρόνο και χρήμα σε “διαβολάκια”. Ασχολούμαι, κυρίως, με comics αμερικανικής παραγωγής (υπερηρωικά και μη), ενώ αν γνώριζα κι άλλες ξένες γλώσσες, θα επεκτεινόμουν και στα ευρωπαϊκά. Όταν δεν διαβάζω, γράφω, έχοντας στα σκαριά και μια comic εποποιία...
Κάθε ενενήντα χρόνια, δώδεκα θεοί ενσαρκώνονται σε νέους ανθρώπους. Λατρεύονται, μισούνται και μέσα σε δύο χρόνια, πεθαίνουν. Εξαιρώντας τα γεγονότα του παρόντος, η προτελευταία φορά που εμφανίστηκαν ήταν το 1831...
Νοσταλγώντας τις παλιές καλές ημέρες της Marvel...
Με ξεκάθαρο σενάριο και μπόλικη δράση, η οποία στηρίζεται και από το σχέδιο του David Messina, ο καινούργιος Rom έχει κάτι από cartoons του Σαββατοκύριακου.
Μπορεί η κατάληξη της ιστορίας να ήταν αναμενόμενη από το πρώτο τεύχος και αναντίρρητα κλισέ, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, καθώς δεν είναι η ουσία του παρόντος comic.
Kλασικό παράδειγμα σειράς που τελειώνει χωρίς να ολοκληρώνεται
Το IMPERIUM ήταν η πρώτη πραγματική μου επαφή με το Valiant Universe. Οι προσδοκίες μου ήταν υψηλές, μιας και πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες με “δικτάτορες που έχουν καλές προθέσεις”.
Είναι πραγματικά απίστευτο ότι μια μεγάλη εταιρία βγάζει αυτό το comic, το οποίο, ουσιαστικά, ηρωοποιεί την αυτοδικία απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα και τη μετατρέπει σε κοινωνικό κίνημα.
Για το Comicdom Files που ακολουθεί, θα μπούμε στη χρονομηχανή μας και θα ταξιδέψουμε, όχι στο έτος 3000, αλλά στην ελαφρώς λιγότερο μακρινή δεκαετία του 1980.
Tο GOD IS DEAD κατάφερε σε 48 τεύχη (και δύο special, τα οποία ήταν και το πρώτο μου review σε αυτήν την ιστοσελίδα) να χτίσει ένα μεγαλειώδες έπος, που θα ζήλευαν πολλές ongoing σειρές, με πολύ περισσότερα τεύχη.
Χρησιμοποιούμε cookies για τη διαχείριση των περιόδων σύνδεσης και για την παροχή εξατομικευμένων ιστοσελίδων. Πείτε μας αν συμφωνείτε!Συμφωνώ!Δεν συμφωνώ.Πολιτική απορρήτου