Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αθήνα. Από μικρός, φανατικός των ταινιών και των comics. Αργότερα, αυτό μεταφράστηκε σε σπουδές σκηνοθεσίας και δημοσιογραφίας. Το μικρό fanboy που ζει ακόμη μέσα μου, είναι πιο ανήσυχο από ποτέ και απολαμβάνει την σημερινή εποχή, όπου τα comics έχουν βγει για τα καλά στο κινηματογραφικό προσκήνιο. Οι αφίσες και οι φιγούρες που βρίσκονται παντού μέσα στο σπίτι, μάλλον δείχνουν πως θα φύγει ποτέ.
Αγαπημένο motto: "Τα πάντα συμβαίνουν για κάποιον λόγο."
Και μόνο το εξώφυλλο του NIGHTWING #57 σε προϊδεάζει και σε προετοιμάζει για κάτι συνταρακτικό. Σαφέστατα, ο λόγος είναι η ξεκάθαρη αναφορά που κάνει το artwork του εξωφύλλου στο “Death Of The Family”.
Είναι παράξενο και συνάμα απογοητευτικό, το πως η συγκεκριμένη σειρά φέρει τη σεναριακή σφραγίδα του Dan Slott και ξεκίνησε τόσο δυναμικά, για να εξελιχθεί σε κάτι αρκετά άνευρο και συνηθισμένο.
Ο Matt Murdock, έχοντας φλερτάρει με τον θάνατο και επιζήσει από θαύμα, είναι πλέον έτοιμος να επιστρέψει στην παλιά του ζωή. Σχεδόν. Βλέπετε, ο Murdock δεν είναι πλέον ο ίδιος, ούτε σωματικά, ούτε ψυχικά...
Μέσα από αυτό το εξαιρετικά καλογραμμένο εσωτερικό ταξίδι, βλέπουμε την πορεία του ήρωα, ο οποίος είναι πλέον έτoιμος να αγκαλιάσει τους φόβους του και να μην τους αφήσει να τον κρατήσουν πίσω.
Ο Cyclops είναι ο αγαπημένος μου X-Man, αλλά και ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες της Marvel, εν γένει, οπότε όταν έμαθα ότι αυτό το τεύχος είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένο σε εκείνον, οι προσδοκίες μου ήταν υψηλές...
Στο πρώτο τεύχος της σειράς, ο Spider-Man μας έδειξε πως μπορεί να είναι ταυτόχρονα φιλικός αλλά και μυστηριώδης. Στο δεύτερο τεύχος, το μυστήριο αυξάνεται, το ίδιο και το χιούμορ.
Το τρίτο τεύχος συνεχίζει ακάθεκτο την ανοδική αναγνωστική πορεία της σειράς, ώντας το καλύτερο μέχρι τώρα, με μια ιστορία απλή, αλλά σφικτή και διεισδυτική, που σε ρουφάει στον κόσμο της, ενώ οι χαρακτήρες σε μαγνητίζουν.
Πάντα πίστευα πως οι πιο απλές και προσγειωμένες ιστορίες είναι αυτές που αναδεικνύουν έναν χαρακτήρα. Στην περίπτωση, λοιπόν, του Spider-Man, ενός από τους πιο "καθημερινούς" υπερήρωες, σχεδόν επιβάλλεται να τον τοποθετήσεις μέσα σε ένα προσγειωμένο story.
Ειλικρινά, δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το τι θέλει να πει ακριβώς ο Tom King με το “Knightmares” arc, όμως, διαβάζοντας το BATMAN #62, οφείλω να ομολογήσω πως βελτιώνεται.
Το WOLVERINE: THE LONG NIGHT ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, καθώς το πρώτο τεύχος της σειράς αποτελεί ένα πολύ στιβαρό ξεκίνημα.
