Σκεφτόμουν ότι η γενικότερη αίσθηση που έχω είναι πως τα manga και τα anime πέφτουν, τόσο σε πωλήσεις όσο και σε προτίμηση. Θέλω να πιστεύω, όμως, ότι αυτό δε σημαίνει σε τέτοιο βαθμό που να καθιστά εμένα, τη στήλη μου και όσους άλλους ακόμα ενδιαφέρονται μετά-χίπστερ (τύπου "τώρα που έφυγαν όλοι από το MySpace, εγώ μπαίνω γιατί είναι τόσο cool").
O Kώστας Λαμπρόπουλος ξεκινά μια νέα στήλη, αφιερωμένη σε Manga, Anime και Cosplay (εξ’ ων και το ακρωνύμιο M/A/C που μπορεί να φέρει μπελάδες στο νομικό τμήμα του Comicdom), ευελπιστώντας να καλύψει το κενό που έχει παρατηρηθεί τελευταία στην ύλη του site. Τα καταφέρνει; Καλύπτει το κενό; Ή ποτέ μήπως δεν υπήρξε τέτοιο κενό; Διαβάστε και θα μάθετε!
Στις 20 Ιουλίου 2012, ο James Holmes εισέβαλε οπλισμένος σαν αστακός σε κινηματογραφική αίθουσα στην οποία προβαλόταν η ταινία DARK KNIGHT RISES και άνοιξε πυρ. Δώδεκα νεκροί, περίπου εξήντα τραυματίες και μια κοινωνία σε σοκ, ήταν ο απολογισμός, ενώ για άλλη μια φορά, συζητήσεις επί συζητήσεων λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο.
Φέτος επέλεξα την Πράγα για τις διακοπές μου και όπως και πέρισυ που ήμουν στο Άμστερνταμ, σκέφτηκα ότι μπορεί να σας ενδιαφέρουν κάποια πράγματα που είδα εκεί. Εάν αναρωτιέστε για τον τίτλο, αυτό που θα έπρεπε κανονικά να είναι το πρώτο μερος, είναι το post που έγραψα την περασμένη βδομάδα για τον Aaron Lordson.
Όταν κανείς γράφει συνέχεια για το ίδιο θέμα, πολλές φορές εγκλωβίζεται σε αυτό και βάζει το μυαλό του να δουλεύει πάνω σε ένα στενό μονοπάτι, προσέχοντας να μην ξεφύγει ούτε λίγο. Έτσι, λοιπόν, σήμερα θα μιλήσουμε για έναν μουσικό, τον Aaron Lordson, και πώς μπορεί κάτι φαινομενικά άσχετο να σου δώσει ιδέες για το θέμα με το οποίο ασχολείσαι.
Θεωρητικά, το καλοκαίρι δεν είναι η καλύτερη εποχή για να διαβάζετε webcomics, γιατί όσο και αν έχει προοδεύσει η τεχνολογία, δύσκολα κανείς παίρνει το iPad μαζί του στην παραλία. Για όσους, όμως, δεν πάνε καθόλου στην παραλία, είτε γιατί δεν τους αρέσει, είτε γιατί πρέπει να βρίσκονται στη δουλειά, ο Κώστας Λαμπρόπουλος προτείνει το συγκεκριμένο.
Το πρώτο GHOST RIDER ήταν κακό. Τότε, δεν είχα καταλήξει εάν αυτό οφειλόταν στον Nicholas Cage ή σε άλλους παράγοντες, αλλά επειδή έχει περισσότερη πλάκα να απομονώνεις ένα κακό χαρακτηριστικό και να το κοπανάς συνεχώς, θα πούμε όλοι ότι φταίει ο Cage.
Παρόλα αυτά, είχα μια κρυφή ελπίδα ότι το sequel θα είναι πιο αξιοπρεπές.
Κάποιοι από εσάς, με το που διαβάσατε τον τίτλο, σας έπιασαν ρίγη. Να ξέρετε, σας καταλαβαίνω καλύτερα από τον καθένα. Κι εγώ είχα κάποτε γελάσει με μια γριά τσιγγάνα, που προσπαθούσε να μου πουλήσει ένα τεραστίων διαστάσεων σεμεδάκι. Βλέπετε, ήμουν νέος τότε και δεν είχα δει το SUPERNATURAL, ώστε να είμαι λίγο πιο υποψιασμένος και πίστευα ότι όλα αυτά που λένε για τις γριές τσιγγάνες είναι παραμύθια.
Ο Χίτλερ, ο αγκυλωτός σταυρός και όλα τα σύμβολα που έχουν συνδεθεί με τη Ναζιστική Γερμανία εξακολουθούν να τρυπώνουν στην pop culture, ακόμη και στις μέρες μας. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι ιδανική αφορμή για μια ακόμη ογκωδέστατη εισαγωγή του Κώστα Λαμπρόπουλου, ο οποίος, κάθε φορά, αναλύει διεξοδικά ένα (σχετικό ή άσχετο) θέμα, προτού μας πει αν τελικά του άρεσε το comic...
Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε πως δεν αμοιβόμαστε ανάλογα με τα προσόντα μας και αποτέλεσμα αυτού είναι να ξοδεύουμε ένα μέρος του χρόνου που υποτίθεται πως θα έπρεπε να δουλεύουμε, σε άλλες ασχολίες. Ο Κώστας Λαμπρόπουλος προτείνει κάποιες καλές επιλογές, μια από τις οποίες είναι και η ανάγνωση του συγκεκριμένου webcomic.