Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1982 και εάν ρωτήσετε 10 διαφορετικούς ανθρώπους τι κάνει στη ζωή του, είναι πιθανό να λάβετε 10 διαφορετικές απαντήσεις. Ο ίδιος δηλώνει «Jack of All Trades, Master of None». Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος, φωτογράφος, μεταφραστής και μεχρι σήμερα έχει γράψει πέντε αστυνομικά διηγήματα. Στον ελεύθερο χρόνο του είναι blogger. Σήματα κατατεθέν: το πάθος του για τη σύγχρονη ιαπωνική κουλτούρα και ποικίλου μήκους γένια.
Α, το δεύτερο SIN CITY... Είχα ακούσει τα μύρια όσα, συχνά αρνητικά, τα οποία κατάφερα να διαγράψω από το μυαλό μου, πηγαίνοντας να δω την ταινία. Ευτυχής σύμπτωση, το ότι δε θυμάμαι τίποτα από τότε που διάβασα το comic (την εποχή των δεινοσαύρων), οπότε είχα τη δυνατότητα να κρίνω την ταινία απομονωμένα, δίχως συγκρίσεις και το (ομολογουμένως, συχνά δικαιολογημένο) geek rage.
Η εκδοτική ιστορία του Batman στην Ελλάδα αρχίζει σε μια εποχή πριν γεννηθώ κι έτσι, ξεκινώντας να γράψω αυτό το άρθρο, άρχισα να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο για το πού να εντοπίσω την άκρη του νήματος. Έπειτα, θυμήθηκα τον πατέρα μου να μου αναφέρει πως όταν ήταν μικρός διάβαζε τα ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ, τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ και τον ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ, οπότε κάπου εκεί στράφηκα στο Google...
Όταν ο αγαπητός (slurp-slurp) editor Θωμάς Παπαδημητροπουλος ρώτησε ποιος ήθελε να αναλάβει το advance review του THE WOODS #1, πετάχτηκα σαν την τσουτσού και προθυμοποιήθηκα, βασικά διότι ανέκαθεν ήμουν fan της δουλειάς του Mike. Δε θα κρύψω πως τον Tynion μόνο ακουστά τον είχα, καθότι δεν έχει τύχει να διαβάσω τις δουλειές του στη DC.
Αυτή την βδομάδα, ο Ανδρέας Μιχαηλίδης μας παρουσιάζει, σε σύντομα reviews, ορισμένα από τα fanzines που είδαμε στο Comicdom Con Athens 2014: τα NO MORE GHOSTS, AND AFTER THIS WHAT?, Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΡΘΟΥ, ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΟ #2, Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ, A BUNCH OF BOMB @SS STORIES #2, καθώς και την "κανονική" έκδοση ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΙΚΞΣ! – 27 ΑΠΛΗΡΩΤΑ ΣΤΡΙΠΑΚΙΑ.
Είχα την τύχη να δω την ταινία στο παρθενικό της ταξίδι - στις Νύχτες Πρεμιέρας, στις 22 Σεπτεμβρίου - και με την υποκειμενικότητα και το θράσος που συνοδεύουν ένα προσωπικό άρθρο, μπορώ πλέον ελεύθερα και άνευ οποιασδήποτε ενοχής, να πω ότι είναι η πρώτη ελληνική ταινία φαντασίας με διεθνείς αξιώσεις και συγκρίσιμη, τηρουμένων των αναλογιών του budget, με παραγωγές του εξωτερικού.
Το συγκεκριμένο comic έφτασε στα χέρια μας μέσω του συγγραφέα του, Tony Keaton, και εξιστορεί τον μάταιο αγώνα για εκδίκηση μιας ομάδας πέντε αγοριών του ναζιστικού Werewolf Korps (μονάδας σαμποτάζ της Νεολαίας Χίτλερ, που δημιουργήθηκε κατά τις τελευταίες ημέρες του Γ' Ράιχ, το 1945), παράλληλα με την ιστορία του αυτοκτονικού Johnny Summer σε μια μουντή δεκαετία του '70.
Που λέτε, ξέμεινα από ελληνικά comics (σχεδόν) κι έτσι έπρεπε να στραφώ στην άλλη πηγή εύκολης αναγνωστικής ικανοποίησης της τρέχουσας περιόδου, το internet. Tη στιγμή που γράφω το κείμενο, είναι ξημερώματα, μία μέρα μετά την τελική παρουσίαση στη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης, οπότε αν είναι το κείμενο λίγο wonky, bear with me (αρκουδιάστε μαζί μου – ωπ, να και το ηλίθιο translation χιούμορ).
Συνεχίζοντας το binge των ελληνικών εκδόσεων, έχοντας βρει τον εαυτό μου ιδιαίτερα απρόθυμο να διαβάσει οτιδήποτε άλλο, τον τελευταίο καιρό (ακόμα κι αν το είχα αυτό το “οτιδήποτε άλλο”), σήμερα θέλω να σας μιλήσω για δύο αυτοεκδόσεις του Steve από το Comicdom Con Athens 2013.
Τον Θοδωρή Οικονόμου, κατά κόσμον Six-Winged-Angel, τον γνωρίζω εδώ και μερικά χρόνια, από την εποχή των J-party. Ήξερα ότι ζωγραφίζει καλά και ότι έχουμε μια κοινή μούρλα για τους Jam Project. Τον Γιώργο Αβάτε, κατά κόσμον Gio, μάλλον δεν τον γνωρίζω (είναι δύσκολο να είσαι βέβαιος με τα nicknames). Τη Vagelio τη θυμάμαι από το περσινό Con. Αυτό που δεν ήξερα, ήταν το HIATUS.
Θυμάμαι σαν σήμερα να λαμβάνω ένα e-mail από τη Σοφία Σπυρλιάδου και λίγο καιρό αργότερα, στο ταχυδρομείο, το πρώτο-πρώτο fanzine των FROGS & DOGS, στην κλασική για την εποχή φωτοτυπημένη μορφή του (αλλά με καρφάκια στη ράχη). Ήταν 2005, εποχή που ακόμα βγάζαμε με τον Γιάννη Δαλκίδη το MANGAIJIN, που θαρρώ ήταν και η αφορμή για την πρώτη επικοινωνία με τις F&D.
