Tο 1969, η Μarvel αποφασίζει να εκδώσει έναν νέο τίτλο με horror/fantasy ιστορίες, ως απάντηση στο HOUSE OF MYSTERΥ και ΗOUSE OF SECRETS της DC. Ο νέος τίτλος ονομάζεται TOWER OF SHADOWS και στις πρώτες σελίδες του παρθενικού του τεύχους φιλοξενείται η ιστορία "At The Stroke Of Midnight".
Παρόλο που απόλαυσα το DARK KNIGHTS: METAL, μπορώ να αντιληφθώ πλήρως γιατί κούρασε αρκετούς από τους αναγνώστες. Ακόμη, όμως, και αυτοί ίσως να συμφωνήσουν πως ο The Batman Who Laughs, αποτελεί έναν αρκετά cool χαρακτήρα, ικανό να προκαλέσει γνήσιο χάος στο σύμπαν της DC.
Η Marvel μας εύχεται καλό χειμώνα, ενώ παράλληλα εύχεται και στον εαυτό της χρόνια πολλά, με την κυκλοφορία ενός εορταστικού τεύχους , το οποίο περικλείει ογδόντα (!) ιστορίες, μία για κάθε υποθετικό κεράκι που στέκεται πάνω στην υποθετική τούρτα της.
Λίγο πριν κλείσουμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές και με το θερμόμετρο να έχει ανέβει στα ύψη, ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου και ο Δημήτρης Σακαρίδης, αναλαμβάνουν να ξεφυλλίσουν το τρέχον PREVIEWS και να σας ενημερώσουν για τις πιο ενδιαφέρουσες επιλογές.
Στο κόσμο του BEASTARS, η κοινωνία απαρτίζεται από ανθρωπόμορφα ζώα, τα οποία κάνουν ότι και οι άνθρωποι in real life. Τι συμβαίνει, όμως, στην καθημερινή ζωή ενός μαθητή-λύκου, όταν ένα τρομακτικό γεγονός λαμβάνει χώρα στο σχολείο του;
Το TEST ανοίγει άμεσα τον διάλογο πάνω στο ζήτημα της ύπαρξης, της διαμόρφωσης της ζωής, του καταναλωτισμού και της ελευθερίας. Είναι ένα σύγχρονο αφήγημα με στοιχεία cyber-punk και με δυναμικό artwork και στήσιμο.
Μετά από απανωτούς κλονισμούς, ο Superman αποφασίζει να εγκαταλείψει τον πλανήτη που αποκαλεί σπίτι του και να ταξιδέψει στο διάστημα. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και ξαναβρίσκει τη χαμένη ελπίδα και πίστη στην ηθική του και τις δυνατότητές του.
Η παραμυθένια εκδοχή του Αμερικανικού Midwest, που παρουσιάζουν οι Young και Corona, συνεχίζει να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει σε scope, βάζοντας την ιστορία σε μια πολύ διαφορετική και ολοένα και πιο φανταστική κατεύθυνση.
Η κινηματογραφική εκδοχή των Guardians διέπεται από χιούμορ και μια αίσθηση ανάλαφρης κωμωδίας. Μην έχοντας σχεδόν καθόλου επαφή με την κομιξική εκδοχή τους, βρέθηκα προ εκπλήξεως διαβάζοντας το έβδομο τεύχος της τρέχουσας σειράς.
Η ιστορία θυμίζει τις κλασικές κοσμικές περιπέτειες, αλλά ταυτόχρονα, είναι και ένα εσωτερικό δράμα, με υπαρξιακές ανησυχίες. Ο χαρακτήρας του Surfer ενδείκνυται για τέτοιου είδους χρήση και στα χέρια του Cates δημιουργείται μια ενδιαφέρουσα πρόταση.
