Star Wars #55
Η βαρεμάρα αντεπιτίθεται
Τα τελευταία τεύχη του STAR WARS μοιάζουν να μην έχουν πυξίδα και φαίνεται πως χρειάζεται επειγόντως μια αλλαγή κατεύθυνσης, καθώς η σειρά έχει κουράσει πάρα πολύ.
Τα τελευταία τεύχη του STAR WARS μοιάζουν να μην έχουν πυξίδα και φαίνεται πως χρειάζεται επειγόντως μια αλλαγή κατεύθυνσης, καθώς η σειρά έχει κουράσει πάρα πολύ.
Αν και το comic συνεχίζει να έχει τα προβληματάκια του και η ομάδα δυσκολεύεται να δέσει, οι νέοι χαρακτήρες, που αντικατέστησαν την Raven, την Starfire και τον Beast Boy, ξεχωρίζουν για τη μοναδικότητα τους.
Ο Tom King φαίνεται πως δεν στερεύει ποτέ από νέες ιδέες και τεχνάσματα για να μας εκπλήσσει και να τραβάει την προσοχή μας, με το φινάλε του “Beasts Of Burden” να θυμίζει αστυνομική ταινία ευρωπαϊκού κινηματογράφου.
Μοιάζει με ένα παιχνίδι λούνα παρκ για μικρά παιδιά, όλο φώτα και χιούμορ, χωρίς όμως κάτι σκοτεινό για να φέρει την αντίθεση, την αίσθηση κινδύνου, δείγμα πως ο σεναριογράφος δεν πήρε στα σοβαρά την ιστορία που έγραψε...
Πολλά ανοιχτά “μυστήρια” για τη συνέχεια, με μεγαλύτερο την αλλαγή συμπεριφοράς του Yuki, την ώρα που όλο και περισσότεροι πολίτες μπορούν να βλέπουν τους δαίμονες, κάτι που προκαλεί μαζικό πανικό και δυσχεραίνει το έργο των εξορκιστών.
Μια ματιά εκ των έσω στους “εκλεκτούς”, που έχουν αναλάβει να φέρουν το τέλος του κόσμου, και μια πρώτη υπόνοια για τις διαφορετικές ερμηνείες που ίσως μπορεί να λάβει η προφητεία που ακολουθούν.
Τα annual τεύχη μιας σειράς, είναι συνήθως απρόβλεπτα. Ποικίλουν από απρόσμενα καλογραμμένα και εντυπωσιακά, έως αυτά που δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Το φετινό annual τεύχος του VENOM, είναι λίγο από όλα.
Το τεύχος απογοητεύει λίγο στον τομέα της πλοκής, όμως προσφέρει πολύ καλό ρυθμό, αρκετή δράση και όμορφο artwork, διατηρώντας το ενδιαφέρον για το επόμενο, που ενδεχομένως θα απαντήσει σε περισσότερα ερωτήματα.
Το πρόσφατο relaunching του Sandman Universe από την DC αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία από πολλούς, αλλά προσωπικά αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στον τίτλο του Lucifer, και δεν το μετάνιωσα καθόλου...
Η Gail Simone είναι μια αναμφισβήτητα ταλαντούχα συγγραφέας, που έχει γράψει ορισμένες από τις αγαπημένες μου σειρές, για την εποχή τους. Μέχρι στιγμής, όμως, το PLASTIC MAN δεν έχει καταφέρει να κρατήσει το ενδιαφέρον μου.