Το παρόν comic έχει εμπνευστεί "From a story and lyrics by Neil Peart", όπως ακριβώς το διατυπώνει στο εσώφυλλο του πρώτου τεύχους. O Neil Peart είναι drummer στο συγκρότημα Rush, με album που φέρει τον ίδιο τίτλο. Μας παραδίδει έτσι την ιστορία του, που είχε ειπωθεί μέσα από στίχους. Την ίδια ιστορία που πήρε στα χέρια του ο Anderson και την έκανε σενάριο.
Πολλοί από εσάς μπορεί να έχετε ακούσει ή διαβάσει για το ΚΑΤΖ, άλλοι πάλι μπορεί και όχι. Το KATZ είναι μια διασκευή του πολύ πετυχημένου και καταξιωμένου με βραβείο Pulitzer, MAUS, στο οποίο όλοι οι ήρωες έχουν κεφάλια γατών - Εβραίοι και Ναζί. Παρόλο που, όπως γράφεται, “προκάλεσε σάλο στο φεστιβάλ της Angouleme και μάζεψε ενθουσιώδη σχόλια”, όμως, δεν είχε αίσιο τέλος.
Στους πιστούς, τους παλαιόθεν αναγνώστες του GALAXIA, το παρόν review μπορεί να προκαλέσει ελαφρό, έως και έντονο εκνευρισμό, διότι, δυστυχώς, μέχρι πολύ πρόσφατα, δεν ήμουν καν ενήμερη για την ύπαρξή του συγκεκριμένου έπους (και για να μην το πει κανείς άλλος, το λέω μόνη μου: “Μα καλά! Είναι δυνατόν να μην ξέρεις το Galaxia; Πού ζεις; Κάτω από καμιά πέτρα; Του Κρόνου;”).
Το πρώτο που θέλω να πω είναι πως παθαίνω κράμπες στη γλώσσα μου όταν προφέρω τον τίτλο - ή, καλύτερα, προσπαθώ να τον προφέρω. Δε γνώριζα τη σημασία του ή την προφορά του, πριν πέσω πάνω σε αυτή τη σειρά, και ας είμαι πτυχιούχος. Οπότε, εδώ ευχαριστώ τα λεξικά. Και τη μετάφραση της Google!
Τα Disney comics αποτελούν ένα αρκετά μεγάλο κεφάλαιο στην Iστορία και εξέλιξη της 9ης Τέχνης... Έτσι, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ως ατυχές και αρκετά παράξενο το γεγονός ότι δεν είχα διαβάσει ποτέ μου (μέχρι τώρα) κάποιο από αυτά. Τι να πω; Ήμουν άρρωστος εκείνη την ημέρα και δεν ήρθα στο μάθημα! Τι να πω; Ήμουν άρρωστος εκείνη την ημέρα και δεν ήρθα στο μάθημα!
Αυτή την βδομάδα, ο Ανδρέας Μιχαηλίδης μας παρουσιάζει, σε σύντομα reviews, ορισμένα από τα fanzines που είδαμε στο Comicdom Con Athens 2014: τα NO MORE GHOSTS, AND AFTER THIS WHAT?, Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΡΘΟΥ, ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΟ #2, Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ, A BUNCH OF BOMB @SS STORIES #2, καθώς και την "κανονική" έκδοση ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΙΚΞΣ! – 27 ΑΠΛΗΡΩΤΑ ΣΤΡΙΠΑΚΙΑ.
Ήταν απόγευμα, θυμάμαι, και κρατούσα ένα cocktail στο χέρι και με το άλλο καταβρόχθιζα ένα από τα υπέροχα cupcakes της Δανάης, όταν άκουσα για αυτό το πόνημα του Ηλία. Δεν ξέρω αν ήταν το αλκοόλ ή η ασυναγώνιστη γλύκα του cupcake, αλλά από τότε μου φάνηκε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Φανταστείτε χαρά όταν την είδα, όχι σε χαρτί, αλλά τουλάχιστον ηλεκτρονικά.
Πλην του πρόσφατου TWIN ARMY, δεν είχα άλλη επαφή με τη δουλειά του Ηλία Κυριαζή. Αυτό άλλαξε πρόσφατα στο Comicdom Con, όπου και πήρα στα χέρια μου ένα αντίτυπο του MELODY. Πολλοί από εσάς θα γνωρίζετε ότι δεν πρόκειται για καινούργια δουλειά. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2008 σε ένα webcomic project της DC, αφού πρώτα κέρδισε στον σχετικό διαγωνισμό.
Αυτή τη βδομάδα, ο Αριστείδης Κώτσης "επιμένει ελληνικά" και μας παρουσιάζει, σε σύντομα reviews, ορισμένα από τα καινούργια comics της εγχώριας σκηνής που έπεσαν στα χέρια του στο Comicdom Con Athens 2014. Συγκεκριμένα, διάβασε και μας μιλάει για τα Ο ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΗΣ, ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ OMNIBUS, ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΑ ΚΟΜΙΚΣ, ΦΑΒΟΡΙΤΗΣ: Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΨΙΩΝ, ΜΑΛΑΚΑ ΛΕΣΒΙΕΣ!, και ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΠΕΤΑΓΜΑΤΑ.
Πρόσφατα, και με αφορμή αυτό το comic, άρχισα να αναρωτιέμαι αν πρέπει να γράφονται αρνητικές κριτικές. (Το γνωστό, χριστιανικότατο: "μην κρίνεις...") Περιττό να πω πως δεν έχω καταλήξει ακόμη κάπου με αυτή τη μεγάλη ερώτηση της ζωής. Παρ' όλα αυτά, ελλείψει αυτής, και πολλών άλλων απαντήσεων, αποφάσισα να το προσπαθήσω και να είμαι και αντικειμενική, στα πλαίσια του εφικτού.
