Κρόκο: Συγκατοικίδια
Ένα απλά συμπαθές entry στην εργογραφία ενός παραγωγικότατου δημιουργού, που έχει να επιδείξει πολλά και απείρως καλύτερα έργα.
Ένα απλά συμπαθές entry στην εργογραφία ενός παραγωγικότατου δημιουργού, που έχει να επιδείξει πολλά και απείρως καλύτερα έργα.
Αν θέλετε πάρα πολύ να διαβάσετε μια ιστορία με πρωταγωνιστή τον Spider-Man, η οποία να έχει και μυστικιστικές προεκτάσεις, τότε ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, θα πρέπει να διαβάσετε το συγκεκριμένο τεύχος...
Η Ms. Mueller ανοίγει, ακόμη μία φορά, το CLEAN ROOM, για να ψάξει όσα βλέπει και δεν βλέπει το ανθρώπινο μάτι, στο πρόσωπο του Mr. Wei, ο οποίος δεν περπατάει πάνω από 171 βήματα την ημέρα...
Όση δράση κι όσες ενδιαφέρουσες σκηνές κι αν είχε το συγκεκριμένο τεύχος, ο σκοπός που κλήθηκε να εξυπηρετήσει ήταν ένας και μοναδικός: να στρώσει το δρόμο για την επιστροφή του Bruce Wayne ως Batman.
Σας έχει τύχει να πάτε στο σινεμά, απλά και μόνο επειδή θέλετε να βρεθείτε στην αίθουσα, χωρίς συγκεκριμένο ενδιαφέρον για μια ταινία; Κάπως έτσι κατέληξα να δω το MUNE και έχασα μιαμισή ώρα από τη ζωή μου.
Το προτελευταίο μέρος της ιστορίας, δημιουργεί προσμονή για το επόμενο τεύχος και τις δραματικές εξελίξεις που αναμένεται να φέρει, όσο δυσάρεστο και να είναι το γεγονός ότι θα σημάνει και το τέλος της σειράς.
Στη Θεσσαλονίκη του σήμερα, εμφανίζεται ένας μυστηριώδης άνδρας με περίεργες και υπερφυσικές ικανότητες. Περιπλανιέται στην πόλη, βοηθά ανθρώπους και αφήνει γύρω του ένα μυστήριο να αιωρείται.
Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο τεύχος της σειράς δεν με ενθουσίασε (περισσότερο με εκνέυρισε), αλλά το μιλιταριστικό σχέδιο του Stefano Casell, με έπεισε να δώσω και μια δεύτερη ευκαιρεία στoν τίτλο.
Αναμφίβολα διασκεδαστικό φινάλε για φέτος, από μια σειρά που μοιάζει να έχει βρει πλέον τα πατήματα της.
Η δεύτερη προσωπική αυτοέκδοση του Γιάννη Αντωνόπουλου θυμίζει λίγο Potato Heads, αλλά προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα και σαφώς πιο ανατρεπτικό.