Το concept είναι ενδιαφέρον, αλλά η αφήγηση πάσχει στη δόμηση της πλοκής, ενώ το artwork, παρ' όλο που είναι καλοφτιαγμένο, δεν κατορθώνει να "απογειωθεί". Γενικά, ένα comic που δεν ξεφεύγει από τη μετριότητα.
Το νέο τεύχος του AMAZING SPIDER-MAN δεν υποκρίνεται ότι αποτελεί την πιο "καυτή" φετινή επιλογή για το βραβείο Eisner και αποδέχεται αυτό που είναι: μια γρήγορη, διασκεδαστική περιπετειούλα με διάσπαρτα στοιχεία δράματος.
Μια άκρως συμπαθητική και χαριτωμένη ιστορία, που επικεντρώνεται στη σχέση των κοριτσιών με την επιστήμη και την άκρως ενδιαφέρουσα προσωπικότητα της Ζatanna, με απλό και καθαρό artwork που ξεχειλίζει από χρώματα.
Ένας νέος τίτλος, χαρακτηριζόμενος ως epic sci-fi saga, με βραβευμένους δημιουργούς, ανεβάζει τις προσδοκίες και την ανυπομονησία. H αλήθεια είναι ότι μετά από αυτό το τεύχος το ενδιαφέρον έχει ενταθεί...
Η εμφάνιση του μυστηριώδους Piodon, αλλά και η αποκάλυψη του άλλου “εαυτού” του Seth, γεμίζουν με μυστήριο τη σειρά και μας προϊδεάζουν για μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια.
Ο Johns φροντίζει, μέσα από την αρχιτεκτονική της πλοκής, να δώσει αρκετό “screen time” σε όλες τις πτυχές του comic, και ο τίτλος συνεχίζει την ανοδική του πορεία με το τέταρτο τεύχος!
Παράξενες ιδέες, δωσμένες μέσα από ιστορίες γρήγορες και to the point, οι περισσότερες από τις οποίες, για να μεταφέρουν το μήνυμά τους, στηρίζονται στην εικόνα εξίσου με τους διαλόγους - αν όχι περισσότερο.
Θα περίμενε κανείς ότι, ύστερα από χρόνια ενασχόλησης με τα superhero comics, θα είχα μάθει πια καλύτερα και δεν θα ενθουσιαζόμουν με τις διάφορες ιδέες της σύγχρονης Marvel. Προφανώς, έχω πολλά να μάθω ακόμα...
Δεν έχω μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στο να προβλέπω την ποιότητα μιας σειράς, με βάση τα αρχικά τεύχη, αλλά έδώ φαίνεται να υπάρχει ζουμί και η υπόσχεση για ένα καλύτερα mini series της χρονιάς.
Ο Αιώνιος εμφανίστηκε το 1951 για να μας σώσει και αποσύρθηκε το 1966, χωρίς να γυρίσει ποτέ. Σήμερα, ένας εξωγήινος, όπως φαίνεται, απαιτεί να του παραδοθεί ο Αιώνιος, or else!
