Θυμάμαι όταν διάβασα το AGE OF APOCALYPSE. Ήταν περίπου 15 χρόνια μετά από την κυκλοφορία του, αλλά θυμάμαι να μου αρέσει αυτός ο νέος κόσμος και να με διασκεδάζει το γεγονός ότι κάθε χαρακτήρας βρισκόταν εκεί που βρισκόταν, καθώς αποτελούσε κομμάτι της ιστορίας.
Άλλη μια προσπάθεια για να αποκτήσει η Black Widow τη δική της σειρά, που μέχρι στιγμής καταλήγει σε ένα άνισο αποτέλεσμα και σε ένα comic κατώτερο σε σύγκριση με περασμένες solo εξορμήσεις.
Το τεύχος #27 του TEEN TITANS ήταν ένα τεύχος που υποτίθεται ότι θα επικεντρωνόταν στο ψυχισμό των χαρακτήρων και τις σχέσεις μεταξύ τους.
Και μόνο ο τίτλος της νέας σειράς του οξύθυμου X-Man, WOLVERINE: INFINITY WATCH, σε κάνει να μην ξέρεις τι να περιμένεις. Ή για να είμαι ακριβής, σε κάνει να περιμένεις πολλά.
To FRIENDLY NEIGHBORHOOD SPIDER-MAN συνεχίζει να είναι ένα άκρως ευχάριστο και χαριτωμένο comic, με πολλές δόσεις χιούμορ, στο στιλ που μας έχει συνηθίσει ο Tom Taylor.
Και μόνο το εξώφυλλο του NIGHTWING #57 σε προϊδεάζει και σε προετοιμάζει για κάτι συνταρακτικό. Σαφέστατα, ο λόγος είναι η ξεκάθαρη αναφορά που κάνει το artwork του εξωφύλλου στο “Death Of The Family”.
Το κύκνειο άσμα της Wilson δε θα μπορούσε παρά να πατήσει σε όλα τα αγαπημένα στοιχεία της Kamala και μας χαρίζει την απόλυτη nerdιά. Ο τίτλος φυσικά θα συνεχιστεί με reboot και νέα ονομασία, όμως, θα έχει πολύ μεγάλα παπούτσια να γεμίσει.
Ξεκάθαρα καλύτερο από το TITANS, το DOOM PATROL βασίζεται σε κάτι που η DC φαίνεται να είχε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι η σημασία ενός καλού σεναρίου.
Το MAN AND SUPERMAN είναι μία από τις καλύτερες ιστορίες του Superman τα πολλά τελευταία χρόνια και – κυρίως – μια ιστορία που πιάνει 100% το πνεύμα του post-Crisis Superman, που αποτελεί την αγαπημένη μου περίοδο του ήρωα.
Οφείλω να ομολογήσω ότι το concept της Justice League Dark μου άρεσε από τότε που ξεκίνησε, επί εποχής New 52, και παρόλο που η νέα ομάδα δεν έχει αποκρυσταλλώσει ακόμα την ταυτότητά της, η χημεία των χαρακτήρων συνεχίζει και σε αυτό το τεύχος.
