Ο Tom King φαίνεται πως δεν στερεύει ποτέ από νέες ιδέες και τεχνάσματα για να μας εκπλήσσει και να τραβάει την προσοχή μας, με το φινάλε του “Beasts Of Burden” να θυμίζει αστυνομική ταινία ευρωπαϊκού κινηματογράφου.
Μοιάζει με ένα παιχνίδι λούνα παρκ για μικρά παιδιά, όλο φώτα και χιούμορ, χωρίς όμως κάτι σκοτεινό για να φέρει την αντίθεση, την αίσθηση κινδύνου, δείγμα πως ο σεναριογράφος δεν πήρε στα σοβαρά την ιστορία που έγραψε...
Η αυξανόμενη ένταση που διέπει την πλοκή και τις εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων, διέπει και τις μάχες, οι οποίες, για μια ακόμη φορά, ξεπερνούν τα όσα προηγήθηκαν και μας παρουσιάζουν σκηνές που κόβουν την ανάσα.
Πολλά ανοιχτά “μυστήρια” για τη συνέχεια, με μεγαλύτερο την αλλαγή συμπεριφοράς του Yuki, την ώρα που όλο και περισσότεροι πολίτες μπορούν να βλέπουν τους δαίμονες, κάτι που προκαλεί μαζικό πανικό και δυσχεραίνει το έργο των εξορκιστών.
Μια ματιά εκ των έσω στους “εκλεκτούς”, που έχουν αναλάβει να φέρουν το τέλος του κόσμου, και μια πρώτη υπόνοια για τις διαφορετικές ερμηνείες που ίσως μπορεί να λάβει η προφητεία που ακολουθούν.
Τα annual τεύχη μιας σειράς, είναι συνήθως απρόβλεπτα. Ποικίλουν από απρόσμενα καλογραμμένα και εντυπωσιακά, έως αυτά που δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Το φετινό annual τεύχος του VENOM, είναι λίγο από όλα.
Το τεύχος απογοητεύει λίγο στον τομέα της πλοκής, όμως προσφέρει πολύ καλό ρυθμό, αρκετή δράση και όμορφο artwork, διατηρώντας το ενδιαφέρον για το επόμενο, που ενδεχομένως θα απαντήσει σε περισσότερα ερωτήματα.
Το πρόσφατο relaunching του Sandman Universe από την DC αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία από πολλούς, αλλά προσωπικά αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στον τίτλο του Lucifer, και δεν το μετάνιωσα καθόλου...
Η Gail Simone είναι μια αναμφισβήτητα ταλαντούχα συγγραφέας, που έχει γράψει ορισμένες από τις αγαπημένες μου σειρές, για την εποχή τους. Μέχρι στιγμής, όμως, το PLASTIC MAN δεν έχει καταφέρει να κρατήσει το ενδιαφέρον μου.
Ο Spider-Man είναι από τους λίγους υπερήρωες (σίγουρα όχι ο μόνος), που υπάρχουν δεκάδες εναλλακτικές εκδοχές του. Για την ακρίβεια, υπάρχουν τόσοι πολλοί αραχνάνθρωποι εκεί έξω, που πλεόν έχουν τον δικό τους τίτλο!