Η mainstream καριέρα του Joe Casey ξεκίνησε στη Marvel, εκεί που ανέλαβε το CABLE, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο συγγραφέας μετέτρεψε τον κεντρικό ήρωα (και, κατά συνέπεια, ολόκληρο τον τίτλο) από έναν οπλισμένο και βίαιο παιδαρά σε έναν βαθιά πνευματικό ηγέτη της ομάδας των Askani. Ο Casey είχε πάρει το πρώτο του ρίσκο και αποδείχθηκε ότι ήταν επιτυχημένο, οπότε ήταν, όπως αποδείχθηκε αργότερα, διατεθειμένος να το επαναλάβει.
Το να βρεθεί αυτό που ονομάζουμε “χημεία” μεταξύ δύο συνεργατών είναι σίγουρα μια δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μια Τέχνη, όπως αυτή των comics, που η επικράτηση των εγωισμών δεν είναι δα και σπάνιο φαινόμενο. Αυτό, όμως, μάλλον έγινε πολύ φυσικά και εύκολα για τους δύο καλεσμένους αυτής της εβδομάδας, τους Brian Clevinger και Scott Wegener.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι Αμερικανοί δημιουργοί ξεκινούν την καριέρα τους από μια μικρή ανεξάρτητη εκδοτική ή με κάποιο creator owned comic που μπορεί να τους φέρει αναγνώριση και επιτυχία. Aν αυτή η αναγνώριση έρθει, μπορεί να τραβήξουν τα βλέμματα μιας εκ των μεγάλων εκδοτικών. Τον κανόνα αυτό δε θα μπορούσαν παρά να επιβεβαιώσουν οι εξαιρέσεις και σε αυτές ανήκει και ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, ο Jimmy Palmiotti.
Φαντασία και δημιουργικότητα. Δύο έννοιες που, λίγο-πολύ, όλοι κατέχουν και προσπαθούν, ο καθένας με τον τρόπο του, να εκμεταλλευτούν. Ειδικά στον τομέα των comics, μια ιστορία που δεν έχει ειπωθεί ξανά στο παρελθόν είναι ένας τρόπος όχι μόνο να εκμεταλλευτείς τη δημιουργικότητά σου και τη φαντασία σου, αλλά και να ξεχωρίσεις ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες προτάσεις. Και αυτό φαίνεται πως προσπαθεί συνεχώς να κάνει ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, ο Tom Pinchuk.
Το μυστικό της επιτυχίας του Dave Gibbons είναι ότι δεν είναι απλά “ο τύπος που σχεδίασε το WATCHMEN”, αλλά πολλά περισσότερα. Ενώ, λοιπόν, το WATCHMEN παραμένει το γνωστότερο έργο του, ο Gibbons είναι γνωστός και για πολλά ακόμη εξαιρετικά comics και, ενώ έχει αφήσει το υπερ-επιτυχημένο graphic novel που υπέγραψε μαζί με τον Alan Moore στο ψηλότερο ράφι της βιβλιοθήκης του παρελθόντος, τα υπόλοιπα ράφια είναι επίσης γεμάτα, με έργα που δικαιολογούν απόλυτα τη φήμη του.
Όσοι γνωρίσατε τον Chris Ware στο φετινό Comicdom Con, έχετε πάρει μια γεύση όχι μόνο για το ταλέντο του, αλλά και για τον χαρακτήρα του. Έναν χαρακτήρα που πραγματικά μοιάζει αναπόσπαστος από τη γενικότερη αίσθηση που σου αφήνουν τα comics του. Ο Chris Ware είναι ένας άνθρωπος ήσυχος και ταπεινός (μερικές φορές υπερβολικά ταπεινός), ο οποίος αρνείται να… πουλήσει τον εαυτό του και αφήνει το έργο του να μιλήσει για αυτόν.
Ο Douglas Paszkiewicz έχει ανακηρυχθεί ο βασιλιάς του dark humor, χάρη στο comic του, ARSENIC LULLABY, και θα βρείτε λίγους που θα διαφωνήσουν με αυτό. Το ARSENIC LULLABY περιέχει ολιγοσέλιδες ιστορίες, στις οποίες κανιβαλίζονται κατά κόρον ευαίσθητα και μη θέματα, όπως το βουντού, οι αμβλώσεις, τα άτομα με αναπηρίες, η παιδική αθωότητα και η έλλειψη αυτής και σχεδόν ό,τι άλλο πολλοί δημιουργοί και αναγνώστες δε θα πλησίαζαν.
Ο Fred Van Lente έχει αφήσει το στίγμα του σε μερικές από τις πιο περίεργες ιστορίες στα comics των τελευταίων ετών, είτε μιλάμε για mainstream είτε για indie. Η αρχή, βέβαια, έγινε από το ACTION PHILOSOPHERS, το οποίο παρουσίαζε μερικούς από τους πιο γνωστούς φιλόσοφους της Ιστορίας, σε έναν ρόλο πιο κωμικό και action-oriented. Και ακολούθησαν Ολύμπιοι θεοί, zombie superheroes και πολλά ακόμη!
Ο Τόμεκ δίνει ακριβώς αυτή την εντύπωση: του καλλιτέχνη της διπλανής πόρτας. Είναι απλός και ευγενικός και σου δίνει την εντύπωση ότι τον γνωρίζεις χρόνια, πολύ περισσότερο τουλάχιστον από άλλους καλλιτέχνες. Μπορείς να μιλήσεις μαζί του για πολλά θέματα και σχεδόν να ξεχάσεις γιατί συναντήθηκες μαζί του αρχικά και ο τρόπος που θα μιλήσει για το πιο πρόσφατο έργο του, σε κάνει σχεδόν να ξεχάσεις όλα αυτά που έχουν προηγηθεί στην καριέρα του.
Έχοντας αποφασίσει να συγκεντρώσω δηλώσεις από Έλληνες δημιουργούς που βρίσκονταν στο Con, ξεκίνησα από το πρωί της Κυριακής να κυνηγάω τους καλλιτέχνες με την απόχη, ανάμεσα στα signings τους, τις συζητήσεις τους και τις ελάχιστες ώρες χαλάρωσης που ενδεχομένως να είχαν. Για το λόγο αυτό, τους ευχαριστώ όλους για όσα μου είπαν και ζητώ συγγνώμη από όσους αμέλησα ή δεν κατάφερα να βρω ανάμεσα στις επίσης πολλές δικές μου υποχρεώσεις. Σας παρουσιάζω, λοιπόν, τις απαντήσεις 14 Ελλήνων καλλιτεχνών στις σύντομες ερωτήσεις μου.
