Το εξώφυλλο θυμίζει Judge Dredd, οι πρώτες σελίδες δέιχνουν τα απομεινάρια ενός πολέμου, και προς τη μέση του τεύχους, τα χρώματα γίνονται έντονα και η περιπέτεια ποικίλλει. Σταματάω το peeking, για να μη φάω spoiler από μόνη μου...
Το DAYS OF HATE είναι με λίγα λόγια αυτό που λέμε “ένα OK comic”. Η ιστορία του δεύτερου τεύχους κινείται με αργούς ρυθμούς και δεν υπάρχει πληθώρα εξελίξεων στην πλοκή.
Η μεγάλη επιτυχία του comic είναι ότι παρουσιάζει μια μελλοντική πραγματικότητα, χωρίς όμως, να δημιουργεί ένα δυστοπικό, μετά-αποκαλυπτικό περιβάλλον, αλλά μια όσο το δυνατόν πιθανότερη εκδοχή του σήμερα.
Το GENERATION GONE μπορεί να ασχολείται με υπερδυνάμεις και κυβερνητικά πειράματα, αλλά οι ήρωες μοιάζουν πολύ με τους σημερινούς νέους και η κοινωνία του θυμίζει αρκετά τη δική μας.
Ένα τεύχος όπου αποκαλύπτονται αρκετά πράγματα, και οι αναγνώστες της σειράς θα το απολαύσουν. Οι υπόλοιποι ξεκινήστε από το WOLF #1, τώρα!
Μια συνηθισμένη τακτική στην δημιουργία φανταστικών κόσμων είναι το "anything goes", κατά την οποία ο δημιουργός διαλέγει μια γνωστή για τους αναγνώστες κατηγορία χαρακτήρων και αρχετύπων, κυρίως από την μυθολογία και το folklore, και χτίζει την ιστορία του γύρω τους. Παρόλο που η ιδέα έχει, ως επί το πλείστον, "καεί", ο Ales Kots επιχειρεί να καταπιαστεί ξανά μαζί της.
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων, είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε. Αυτή την εβδομάδα, η Αλεξάνδρα Καλεσοπούλου γράφει για τα ARCADIA #3, ATHENA IX #1, MULAN: REVELATIONS #1, ONYX #1 και THE SURFACE #3.
Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας, είτε από πρώτα τεύχη γνωστών νέων τίτλων, είτε από σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, είτε από κάποιες λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε. Αυτή την εβδομάδα, ο Μαρίνος Λούρος γράφει για τα GROOT #1, SECRET WARS 2099 #2, MATERIAL #1, BIRTHRIGHT #8 και HOUSE OF HEM.
Το πρώτο τεύχος του DEAD DROP αποτελείται από μία σκηνή και, παρ' όλα αυτά, είναι όσο πιο γρήγορο γίνεται. Ο X-O Manowar, κλασική αξία στις σελίδες της Valiant, εγγυάται ότι το ενδιαφέρον του αναγνώστη τουλάχιστον θα κεντριστεί, όχι όμως και το ότι θα παραμείνει εκεί, αδιατάρακτο για όλη την διάρκεια του τεύχους. Ευτυχώς που υπάρχει κι ο Adam Gorham, όμως...
Μην κρίνετε ένα βιβλίο από το εξώφυλλο. Ούτε και έναν άνθρωπο από το εξωτερικό του. Γενικά, δεν πρέπει να εμμένουμε στην επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά να εισερχόμαστε στο εσωτερικό τους. Να περνάμε από το επίπεδο της επιφάνειας και να βλέπουμε την αλήθεια. Ή τουλάχιστον την αλήθεια που μας παρουσιάζεται, διότι τα επίπεδα κάτω από τον εξωτερικό φλοιό μπορεί να ποικίλουν.
