The Amazing Spider-Man #300
And suddenly... Venom!
Στο THE AMAZING SPIDER-MAN #300 συναντάμε όλα τα χαρακτηριστικά που μετέτρεψαν τον Todd McFarlane σε superstar καλλιτέχνη των τελών της δεκαετίας του ’80, αλλά και των αρχών της επόμενης.
Στο THE AMAZING SPIDER-MAN #300 συναντάμε όλα τα χαρακτηριστικά που μετέτρεψαν τον Todd McFarlane σε superstar καλλιτέχνη των τελών της δεκαετίας του ’80, αλλά και των αρχών της επόμενης.
Υπόδειγμα συγγραφής και σχεδίου, μας παραδίδει έναν villain, που μέσα σε λίγα μόνο τεύχη, και με ελάχιστες έκτοτε εμφανίσεις, εδραιώνεται στο πάνθεο των Marvel baddies, αλλά και μια ιστορία που άφησε εποχή.
Τα καπρίτσια των θεών είναι περίεργα. Προφέρουν δώρα, αλλά με μεγάλο τίμημα, με μια πρόφαση γενναιοδωρίας, μέχρι να αποκαλύψουν τις προθέσεις τους. Μετά, διψώντας για εκδίκηση, απαγάγουν και βασανίζουν αθώους, προκειμένου να εκπληρώσουν τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς.
Σε μία εποχή που κάθε ιστορία με τους X-Men είναι στην καλύτερη μια μετριότητα (και το τελευταίο πραγματικά σπουδαίο X-Men run ήταν κατά πάσα πιθανότητα αυτό του Grant Morrison), το να διαβάσει κανείς τα comics των Claremont και Byrne είναι κάτι αναζωογονητικό.
Μέσα σε δώδεκα πυκνά σε πλοκή, αλλά και σε διαλόγους, τεύχη, ο συγγραφέας αναπτύσσει τους προβληματισμούς του, σχετικά με τον ρόλο των υπερηρώων σε μια κοινωνία.
Ο Κούντερα, στη ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΑΣ, μας έδωσε στοχευμένα τις έννοιες , οι οποίες χαρακτηρίζουν τον άντρα (ή την εποχή) που θεωρεί κέντρο της γυναικείας γοητείας τα οπίσθια...
Μια αριστοτεχνικά δομημένη ιστορία, που θα μπορούσε να ολοκληρώνει το μύθο του ήρωα, και η οποία δικαίως φιγουράρει στις ιστορικά ενήμερες "best of" λίστες.
Το KRAVEN'S LAST HUNT παραμένει όχι απλά η αγαπημένη μου ιστορία με πρωταγωνιστή τον Spider-Man, αλλά η καλύτερη ιστορία που έχω διαβάσει από τη Marvel.