Την προηγούμενη φορά που η χώρα είχε lockdown, είχαμε μπει και εμείς σε… shutdown, οπότε το σημερινό PREVIEWS PICKS είναι το πρώτο που δημοσιεύεται σε καθεστώς καραντίνας. Ξεναγοί σε αυτή τη νέα εμπειρία είναι ο Σόλωνας Παπαγεωργίου και η Τόνια Στεφανάτου!
Τί απέγινε, άραγε, το Ultimate Universe της Marvel; Η ψυχρή και εύκολη απάντηση είναι πως… πέθανε, σχετικά σιωπηλά, μερικά χρόνια πριν. Η ουσιαστική απάντηση, όμως, είναι αρκετά πιο σύνθετη...
Αν ήταν ένα απλό mini series, θα ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι (λέμε τώρα). Όταν όμως ευαγγελίζεσαι το προοίμιο μιας τόσο πολυαναμενόμενης σειράς, τα πράγματα αλλάζουν. Τότε δεν παίζεις με το continuity, κύριε Bendis, παίζεις με τον πόνο μας!
Το πρώτο τεύχος του EVENT LEVIATHAN φέρνει τους σημαντικότερους ντετέκτιβ του σύμπαντος της DC μαζί, ώστε να επιχειρήσουν να λύσουν το μυστήριο πίσω από την σκιώδη παρουσία της οργάνωσης Leviathan, που φαίνεται αποφασισμένη να αλλάξει το κόσμο μέσω μεθοδευμένων επιθέσεων.
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι πλέον το αίσθημα απογοήτευσης, που κυριαρχούσε σε μεγάλο βαθμό στα προηγούμενα τεύχη του Bendis, έχει αρχίσει σιγά σιγά να αντικαθίσταται με αυτό της απορίας: “Τώρα που το πάει;”.
Η στιγμή που περιμέναμε από την αρχή, έφτασε. Τα κλασικά μέλη της ομάδας, Tim, Conner, Bart και Cassie, είναι ξανά μαζί. Και ας είμαστε ειλικρινείς, κατά βάση αυτοί είναι και ο λόγος που διαβάζουμε την σειρά.
Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του ιστορικού χιλιοστού τεύχους του ACTION COMICS, ο έτερος μαθουσάλας των αμερικανικών comics και ο τίτλος στον οποίο πρωτοεμφανίστηκε ο Batman και ο οποίος έδωσε στη DC Comics το όνομα της, φτάνει κι αυτό στο ίδιο ορόσημο!
Δεν μας έφτανε που οι ιστορίες του Bendis στους super τίτλους είναι χάλια και έχουν το πιο εξοργιστικό characterization, αλλά φαίνεται πως ο συγγραφέας έχει βαλθεί πλέον να καταστρέψει και τον αγαπημένο μας Superboy!
O Jon έχει επιστρέψει από το ταξίδι του στο διάστημα με τον Jor-El, από το οποίο επέστρεψε ως 17χρονος και αφηγείται στους Clark και Lois τι έγινε κατά την διάρκεια του ταξιδιού.
Η σειρά ολοκληρώνεται με βιαστικό, τσαπατσούλικο και “αντικλιματικό, μες στο μεγαλείο του” τέλος και μόνη παρηγοριά είναι ότι, τουλάχιστον, δεν έμεινε μετέωρη και ανολοκλήρωτη.
