Η Marvel μας εύχεται καλό χειμώνα, ενώ παράλληλα εύχεται και στον εαυτό της χρόνια πολλά, με την κυκλοφορία ενός εορταστικού τεύχους , το οποίο περικλείει ογδόντα (!) ιστορίες, μία για κάθε υποθετικό κεράκι που στέκεται πάνω στην υποθετική τούρτα της.
Θα περίμενε κανείς ότι, ύστερα από χρόνια ενασχόλησης με τα superhero comics, θα είχα μάθει πια καλύτερα και δεν θα ενθουσιαζόμουν με τις διάφορες ιδέες της σύγχρονης Marvel. Προφανώς, έχω πολλά να μάθω ακόμα...
Ο Ed Brubaker αποτελεί master των κατασκοπικών ιστοριών, και το νέο ύφος που προσέδωσε στο CAPTAIN AMERICA, δεν αλλοίωσε την ταυτότητα του ήρωα, αλλά οδήγησε αρμονικά τον τίτλο σε ένα νέο στιλ που τον χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα.
Το κακό characterization ακολουθεί τους πρωταγωνιστές σε όλο το τεύχος, με τη συγγραφέα να μετατρέπει δύο badass χαρακτήρες σε ένα κλισέ ζευγάρι εραστών, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ζαχαρώνουν όλη την ώρα.
Ενώ στον περισσότερο κόσμο εορτάζουν την έλευση του 2018, πιθανώς στο Χ-office της Marvel ο χρόνος έχει σταματήσει στο 1994. Τουλάχιστον, θεωρώ ότι μόνο κάπως έτσι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η απόφαση να εκδώσουν σήμερα ένα limited series 5 τευχών, με πρωταγωνιστές τους Rogue και Gambit.
