Το τεύχος απογοητεύει λίγο στον τομέα της πλοκής, όμως προσφέρει πολύ καλό ρυθμό, αρκετή δράση και όμορφο artwork, διατηρώντας το ενδιαφέρον για το επόμενο, που ενδεχομένως θα απαντήσει σε περισσότερα ερωτήματα.
Πολλές φορές, μια επιστροφή στις ρίζες είναι ό,τι χρειάζεται ένας χαρακτήρας ή ένα franchise για να ανανεωθεί. Έτσι, μετά από το φιάσκο του γάμου του με τη Selina Kyle, ο Batman επιστρέφει σε ένα story που αξιοποιεί τις ικανότητές του ως ντετέκτιβ.
Δυστυχώς, το run του James Robinson στον τίτλο της θρυλικής Αμαζόνας παραμένει αδιάφορο, και ούτε η Metal-related ιστορία του τεύχους #50 δεν είναι αρκετή για να φέρει μια ποιοτική αναβάθμιση.
Συνεχίζοντας την περιπέτεια στον μαγικό κόσμο του Skartaris και του Warlord, οι ήρωές μας αναζητούν τον Steve Trevor, ο οποίος έχει πέσει θύμα του σατανικού Deimos.
Το τεύχος #41 συνεχίζει την εξιστόρηση της προσπάθειας των Superman & Υιού (Ο.Ε.) να σώσουν έναν πλανήτη που βρίσκεται στην ίδια μοίρα με τον Krypton.
Το να λείψει μια mainstream comics εκδοτική από μια απόλυτα εμπορευματοποιημένη γιορτή, όπως η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, θα ήταν κάπως σαν να λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή...
Το τεύχος, όχι μόνο μας παρουσιάζει μια πολύ εντυπωσιακή και δυναμική επιστροφή για τον μεγάλο villain της DC, αλλά αποτελεί και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τεύχη της Wonder Woman.
O νέος συγγραφέας του τίτλου, James Robinson, ακολουθεί την ίδια τακτική με τον Rucka, και έτσι ενδιάμεσα στην κεντρική ιστορία, παρεμβάλλονται και τεύχη που διηγούνται μια ιστορία μικρότερης σημασίας.
Το CABLE συνεχίζει τις υψηλές πτήσεις του με τον James Robinson στο τιμόνι και τον Yildiray Cinar να μας κάνει να ξεχάσουμε τον Carlos Pacheco.
Όπως και να 'χει, το NICK FURY αποτελεί μια αρκετά διαφορετική πρόταση σε σχέση με τα υπόλοιπα προϊόντα που πουλάει η Marvel αυτήν την περίοδο.