Μετά από απανωτούς κλονισμούς, ο Superman αποφασίζει να εγκαταλείψει τον πλανήτη που αποκαλεί σπίτι του και να ταξιδέψει στο διάστημα. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και ξαναβρίσκει τη χαμένη ελπίδα και πίστη στην ηθική του και τις δυνατότητές του.

Δύο από τους δημοφιλέστερους ήρωες, που καθόρισαν την Golden Age των comics και όχι μόνο, που κάποτε ήταν κατά κάποιο τρόπο αντιμέτωποι στα δικαστήρια, συναντιούνται για πρώτη φορά χρονολογικά στο canon της DC και αυτή η πρώτη συνάντηση είναι ό,τι θα περίμενε κάποιος fan.

Το BATMAN: NOSFERATU είναι ένα μικρό διαμαντάκι, το οποίο δεν κατάφερε να μπει στην σφαίρα του “κλασικού” στον ίδιο βαθμό με άλλες ιστορίες με τον Σκοτεινό Ιππότη. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένα πολύ αξιόλογο comic, το οποίο, παρά τις αδυναμίες του, είναι αδιαμφισβήτητα ένα must για όλους τους θερμούς οπαδούς του Batman.

Το ΤΗΕ ΜΑΝ WHO LAUGHS κυκλοφόρησε το 2005 ως one-shot και αποτελεί κατά κάποιον τρόπο τη συνέχεια του BATMAN: YEAR ONE, των Frank Miller και David Mazzuccheli, καίτοι εκδόθηκε 18 χρόνια αργότερα.

Μέσα σε δώδεκα πυκνά σε πλοκή, αλλά και σε διαλόγους, τεύχη, ο συγγραφέας αναπτύσσει τους προβληματισμούς του, σχετικά με τον ρόλο των υπερηρώων σε μια κοινωνία.

H ιστορία που συγκεντρώνει μια αρκετά ενδιαφέρουσα ομάδα ηρώων, επαναφέρει τους New Gods στο προσκήνιο και τους βάζει να συμμαχούν με τον Darkseid, έχει δυνατές σκηνές μάχης και συναρπάζει, χάρη στην οπτική πανδαισία του διδύμου Mignola-Oliff.

Το KRISIS OF THE KRIMSON CRYPTONITE είναι ένα υπόδειγμα σωστού υπερηρωικού comic. Αφηγείται μια self contained ιστορία, αλλά ταυτόχρονα προχωρά το γενικότερο story των Superman comics.

To παρακάτω κείμενο εντάσσεται λιγότερο στην κατηγορία των κριτικών και περισσότερο σε αυτή των ενθουσιωδών παρουσιάσεων, καθώς είναι δύσκολο να δεις αρνητικά στοιχεία σε ένα ένα comic σαν το LOVE IS LOVE.

Μια αριστοτεχνικά δομημένη ιστορία, που θα μπορούσε να ολοκληρώνει το μύθο του ήρωα, και η οποία δικαίως φιγουράρει στις ιστορικά ενήμερες “best of” λίστες.

Το IDENTITY CRISIS αποτέλεσε ταφόπλακα της αθωότητας του superhero universe της DC, χαράζοντας το ύφος που θα ακολουθούσαν οι τίτλοι της εκδοτικής εταιρείας.