Οι εκδόσεις Mondadori, έχοντας ήδη εισχωρήσει στην αγορά των comics από το 1935, με την έκδοση του TOPOLINO (το γνωστό μας ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ), αποφασίζει το 1954 να αποκτήσει τα δικαιώματα των υπερηρώων της DC/National comics για την Ιταλία. Το πρώτο τεύχος θα κυκλοφορήσει το Μάιο του 1954, με τον τίτλο "Albi di Falco – Nembo Kid".
Καλώς ήλθατε στο Collected Editions, τη στήλη που διαβάζουν όλοι όσοι γνωρίζουν τις τρομερές διαφορές που έχουν τα hardcovers με τα deluxe hardcovers και τα omnibuses (omnibusses; omnibi;).
Έφτασε αυτή η ώρα του μήνα που οι αγαπημένοι editors του Comicdom.gr, Δημήτρης Σακαρίδης και Θωμάς Παπαδημητρόπουλος μου υπενθυμίζουν να μην ξεχάσω τη στήλη μου. Η αλήθεια είναι ότι για αυτό το μήνα έχω δικαιολογία: τα εγκαίνια της Athens Comics Library! Αφού, λοιπόν, πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία, τώρα μπορώ και εγώ να μοιραστώ μαζί σας εντυπώσεις από εκθέσεις comics που φιλοξενούνται σε όλον τον κόσμο.
Στο σημερινό ONLINE COMICS, θα σας ταξιδέψω στο 1941, τη χρονιά που κυκλοφόρησε το κλασικό cartoon με πρωταγωνιστή τον Superman, το THE MECHANICAL MONSTERS. Τo copyright των cartoon του Fleischer έχουν περάσει στο public domain και είναι πλέον (εκτός απ΄ ό,τι έχει σχέση με τον ίδιο τον Superman και τους υπόλοιπους χαρακτήρες της DC) διαθέσιμα στο κοινό.
Καλώς ήλθατε στη μηνιαία στήλη, που σκοπό έχει να κρίνει τα comics απ' το εξώφυλλο τους και όχι από το περιεχόμενο τους. Να κοιτάει το "φαίνεσθαι" και όχι το "είναι". Ο Άκης Τριανταφύλλου διαλέγει και μας παρουσιάζει τα δέκα καλύτερα εξώφυλλα από το μήνα που μας πέρασε, χωρίς κατάταξη. Μια οπτική απόλαυση διανθισμένη με σκόρπιες σκέψεις.
Το 1971, ο νεαρός ιστορικός των αμερικανικών comics, Robert Beerbohm, κατευθυνόταν στο σπίτι του τότε μέντορα του στην Ιστορία των comics, Russ Cochran, στο Adel της Iowa. Εκεί, ο Russ του έδειξε μια σελίδα original artwork, σχισμένη σε τέσσερα κομμάτια και με τις γωνίες της ελαφρώς καμένες. Όταν κάποιος ένωνε τα κομμάτια, έβλεπε το παρακάτω εξώφυλλο.
Βρίσκομαι σε μια θέση, αρκετά δύσκολη, οφείλω να ομολογήσω. Είναι επειδή καλούμαι να συντάξω ένα κείμενο, ικανό να υποστηρίξει το γεγονός ότι ο John Byrne έφτασε σε μια τόσο υψηλή θέση στο φετινό μας Top. Θα μπορούσα άνετα να θεωρήσω ότι έχω κάνει το χρέος μου, παραθέτοντας μια σειρά από σχέδιά του, δίχως την ύπαρξη κειμένου, αφήνοντας τα να μιλήσουν μόνα τους.
Λίγο πριν μπούμε στην πρώτη δεκάδα (και τα πράγματα σοβαρέψουν επικίνδυνα), ας ρίξουμε μια ματιά στους writers που κατέλαβαν τις θέσεις από το 20 έως το 11, μεταξύ των οποίων υπάρχουν βετεράνοι του mainstream, ζωντανοί θρύλοι του alternative, ο συγγραφέας του κορυφαίου (κατ’ εμάς) comic της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και ο γεροπαράξενος που έμαθε σε όλους τι σημαίνει “αυτοβιογραφικά comics”.
Όσο πλησιάζουμε προς την κορυφή, τόσο μεγαλώνει η αγωνία για το ποιούς δημιουργούς θα βρούμε στις πρώτες θέσεις. Στην παρούσα δεκάδα, ορισμένοι από τους πλέον κλασικούς και αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες, και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, συνυπάρχουν με κάποιους νεώτερους, που όμως έχουν ήδη κατορθώσει να αφήσουν έντονο το στίγμα τους, ενώ στην υψηλότερη θέση βρίσκουμε έναν θεό των αμερικανικών indie comics.
Η καταμέτρηση των αγαπημένων μας writers συνεχίζεται με τη δεκάδα 30-21. Σε αυτή συναντάμε τουλάχιστον δύο φυσιογνωμίες που είναι υπεύθυνες για την ύπαρξη και την εξέλιξη της σκηνής των comics στις χώρες τους, παλιούς γνώριμους και συνήθεις υπόπτους από το genre των superheroes, και writers που, παράλληλα με τις δουλειές τους στο χαρτί, πέρασαν τόσο στη μικρή όσο και στη μεγάλη οθόνη.
