Friendly Neighborhood Spider-Man #5
Φτου κι από την αρχή!
Tο διαδίκτυο πήρε φωτιά εν όψει του πέμπτου τεύχους του FRIENDLY NEIGHBORHOOD SPIDER-MAN, οπότε, νοιώθοντας το Fomo να μου χτυπάει την πόρτα, έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα.
Tο διαδίκτυο πήρε φωτιά εν όψει του πέμπτου τεύχους του FRIENDLY NEIGHBORHOOD SPIDER-MAN, οπότε, νοιώθοντας το Fomo να μου χτυπάει την πόρτα, έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα.
To FRIENDLY NEIGHBORHOOD SPIDER-MAN συνεχίζει να είναι ένα άκρως ευχάριστο και χαριτωμένο comic, με πολλές δόσεις χιούμορ, στο στιλ που μας έχει συνηθίσει ο Tom Taylor.
Στο πρώτο τεύχος της σειράς, ο Spider-Man μας έδειξε πως μπορεί να είναι ταυτόχρονα φιλικός αλλά και μυστηριώδης. Στο δεύτερο τεύχος, το μυστήριο αυξάνεται, το ίδιο και το χιούμορ.
Πάντα πίστευα πως οι πιο απλές και προσγειωμένες ιστορίες είναι αυτές που αναδεικνύουν έναν χαρακτήρα. Στην περίπτωση, λοιπόν, του Spider-Man, ενός από τους πιο "καθημερινούς" υπερήρωες, σχεδόν επιβάλλεται να τον τοποθετήσεις μέσα σε ένα προσγειωμένο story.
Το περσινό BATMAN ANNUAL #2 ήταν ένα από τα καλύτερα comics του 2017. Το φετινό BATMAN ANNUAL #3 είναι, με τη σειρά του, ένα από τα κορυφαία single issues της φετινής χρονιάς!
Σύντομες, αλλά πολύ ενδιαφέρουσες, οι ιστορίες του SECRET FILES ίσως μαρτυρούν μια διάθεση να επιστρέψει η DC στην παλιά και γνώριμη συνταγή των short story collections.
Από τα διάφορα HUNT FOR WOLVERINE limited series, το ADAMANTIUM AGENDA είναι από τα πιο ενδιαφέροντα. Το cast του NEW AVENGERS ταιριάζει και ο Taylor είναι master στο να μοιράζει τον χρόνο ίσα μεταξύ τους και να κάνει το interaction τους διασκεδαστικό.
Δε λέω πως το σενάριο του Tom Taylor στερείται φιλότιμου. Όμως, αυτό εξαφανίζεται εύκολα και γρήγορα από το κύμα μετριότητας που πλήττει τη σύγχρονη Marvel.
Αμέσως μετά την αναγέννησή της, η Jean συναντά ξανά τους παλιούς της φίλους, μαθαίνει όσα συνέβησαν τα χρόνια που ήταν νεκρή, και αποφασίζει να κλείσει τα τραύματα του παρελθόντος.
Αν το X-MEN: GOLD μας συστήθηκε ως αναφορά στο θρυλικό run του Chris Claremont, το RED, από τη μεριά του, αισθάνομαι ότι λοξοκοιτάζει προς το, κατά τη γνώμη μου, σπουδαίο run του Grant Morrison.